MF | TGV

2 AM, who do you love? I wonder 'til I'm wide awake

"Ve sen hâlâ uyuduğumu mu sanıyorsun? Oysa kalplerimiz bir yerden tanışık, lakin birleşmek için yılları bekliyor."

-M.J'

"Sunumunuz için son üç gün, eksik bulduğumun kâğıdını direkt olarak yırtacağım."

Profesör dersin arasında sunumlarımızla ilgili birkaç şey söylerken gergindim. Aslında pek tabii sunumumu hazırlamış, fazlasıyla da beğenmiştim fakat ne yazık ki yerimden kalkıpta bunu profesöre sunacak kadar özgüvenli hissetmiyordum.

Aslında bunun sebebi farklıydı. Çünkü sunum için verilen konunun dışında bir araştırma yapmıştım. Yani bu tamamiyle kendi araştırmalarım sonucu  ortaya çıkan bir sunumdu. Ama elbette ki kendimi garantiye alarak belirlenen konu için bir sunum daha hazırlamıştım.

"Bay Lee, yakın zamanda gözlem için bir organizasyon düzenlenecek mi?" Dedi kampüsün başlarında oturan biri.

Bay Lee gözlüklerini düzelterek bakışlarını kolundaki saatte gezdirdi ve zamanın yeterli olduğuna kanaat getirerek konuşmaya başladı. "Siz psikoloji ögrencilerin en çok ihtiyacı olduğu şeylerden biri de gözlemdir. Bu yüzden bu sene üniversitemiz büyük bir organizasyonla bunu gerçekleştirme kararı aldı. Büyük iş adamlarının, üstâtların, sanatçıların...Yani kısaca her türden birçok insanın bulunduğu bir baloda sizleri görevli olarak seçeceğiz. Belli başlı kişileri sizler için kararlaştırıp onların karakter analizi için balo boyunca gözlem yapma şansı vereceğiz. Eğer şansınız fazlaysa konuşma fırsatını da yakalayabilirsiniz."

Uzun konuşmanın sonunda birkaç saniyelik duraksamanın ardından dudaklarını araladı.

"Dersimiz sona ermiştir."

Herkes sessizce eşyalarını toplamaya başlarken ben de onlara ayak uydurarak dalgın bir şekilde zaten az olan eşyalarımı çantama yerleştirdim. Bu derste kitaptan çok notları kullandığımız için büyük bir yüküm yoktu.

Kampüsün dışına doğru adımlarken kapının önünde beni bekleyen Naeyon'u görür görmez adımlarımı hızlandırdım. Naeyon'la ben çocukluktan beri arkadaşız, o görsel sanatlar bölümünde okurken ben psikoloji seçmiştim. Açıkçası bölümümden memnundum, çünkü severek okuduğum bir alandı.

"Jungkook kulağıma bazı dedikodular geldi. Hemen teyyit etmem lâzım, benimle gel."

Kolumdan tuttuğu gibi yürümeye başlayan arkadaşıma cevap vermek için dudaklarımı aralayacağım sırada çıkmak üzere olan Bay Lee'nin sesini duydum. "Jeon Jungkook, iki dakikanı alabilir miyim?"

Kolumdaki çantamı sıkarak arkadaşımı durdurdum ve kısaca beni beklemesini söyledim. "Buyrun Bay Lee?"

Burun kemiğine düşen gözlüklerini düzeltme gereğini duymadan elindeki kâğıdı bana uzattı. "Yarın proje teslimatını istiyorum, balo günü sürpriz olarak bir sunum yapılacak. Bunu senin yapmanı istiyorum, ayrıca senin için belirlediğim kişi çoktan kararlaştırıldı."

Duraksayıp tepkimi ölçmek ister gibi yüzüme baktığında yanlızca kafa sallamakla yetindim. Dengesiz bir yapım vardı. Bazen çok konuşmayı sever, bazen ise tek kelime etmezdim. İşte bu zamanlardan birindeydim.

"Kim Victor." Dedi telefonu çalmadan hemen önce. "Balo günü onun için yaptığın gözlemleri senden bizzat istiyorum, sunum olarak."