UMUTLAR / GERÇEK AİLEM

10. Bölüm: BABA TARAFI

Arkadaşlar yazım yanlışlarım varsa yazarmısın düzeltebileyim?

Medya: Felix bey

Şimdiden teşekkürler

NOT!!!

YORUM YAPMAYANIN BÜLENT ERSOY GIBI ÇOCUĞU OLSUN!

İyi okumalar❤

_________________________________________

GÖKÇE' DEN

Rüzgâr "İşte böyle abla kitap hiç beklediğim gibi kötü değildi. Sende okusan çok seversin" dedi kitapı kapatırken.

Pür dikkatle dinledikten sonra düşüncelerimi söyledim. Sabah kahvaltıdan sonra rüzgarla beraber odamdaki kütüphaneye gittik. Rüzgâr bana ötenazi okulunu anlatıp durdu ve bu bende merak duygusunu harmanlamıştı.

Kesinlikle okumalıyım!

Telefonlarımıza aynı anda gelen sesle telefonları elimize aldık. Mesaj eylül hanımdandı.

Mesajlar

Tavşan kadınım
Yemek hazır

Gökçe&rüzgâr
Yemek hazır
↪tm

Mesaj sonlandırıldı.

Rüzgar "Abla annemi 'tavşan kadınım' diye kaydetmen mükemmel. Ve galiba annem bu mesajla haber vermeyi çok sevdi." Dedi kırırdarak.

Bende ona eşlik ederek ayağa kalktım. 3 gün önce eylül hanıma gökhanla beraber böyle bir tekliklifte bulunduk. Zira kadın çok yoruluyordu herkesi çağırmaktan. Hayır anlamıyorum koskocaman hata saraylara taş çıkayacak bir evin var, onlarca hizmetlin var ama ev işlerini sen yapıyorsun.

Rüzgar elimi tutuktan sonra beraber aşağa indik. Yemek salonuna geldiğimizde yerlerimize oturduk.

Felix bey "afiyet olsun" demesiyle yemeğe başladık. Bu ailenin en sevdiğim şey aile yemekleri oluyordu. Çünkü herkes ne olursa olsun mutlu bir şekilde geliyor ve çok güzel sohbet ediliyordu. Çoğu sohbette ben vardım. Beni tanımak ve bu fırsatı kaçırmak istemiyorlardı.

Felix bey "kızım ve canım gençlik hatalarım size önemli bir şeyler söylemeliyim" dedi. Hepimiz merakla bakarken eylül hanımda heycandan yerinde duramıyordu.

Felix bey " bu sabah dedeniz beni aradı. Yarın beraber piknik yapacaz. Bu yüzden tanışma fası akşama kalacak. Meleğim senin için sorun olmazsa dedenleri bu akşam davet edecem. Ama yok sorun olursa bunu erteliyebiliriz. Yeterki sen iste, tabi doğrularıyla." Tek kaşını kaldırıp meraklı bir şekilde baktı. Daha doğrusu baktılar.

Aslında bu benim için sorun olmazdı. Zaten baba tarafını çok merak ediyordum. Çünkü kime sorsam farklı şeyler söylüyordu. Stony ailesi başka ba- ay aman anaannemler bambaşka şeyler söyledikleri için doğal olarak insan kime inanacağını şaşırıyor. Ve evet anaannemlerle her gün konuşuyorduk. Gülümseyerek

Gökçe "tabi benim için sorun olmaz" baba.

Malesef hala anne, baba, abi diyemiyordum. Aslında çok istiyorum. Hata deli gibi demek istiyordum! Ama olmuyordu. Çünkü çok korkuyordum. Onlara-üvey aile- dediğim zaman beni ezikler ve ağıza alınmayacak şeyler söylerlerdi. Umarım en kısa sürede bunu atlatabilirim.