Bölüm 2
Jenny bir an ne yapacağını bilemedi. Öğretmen, eliyle öğretmen masasını göstermişti. Ayrıca Jenny'nin yerinin o masa olduğunu söylediğini, kendi kulaklarıyla duymuştu. Peki ya öğretmenin kendisi nereye oturacaktı? Sürekli sınıfta mı gezinecekti? Yoksa bütün gün orada ayakta mı duracaktı? Kısa süreliğine de olsa, bir yere oturmalıydı. Öğretmen, " Ewet, şimdi sizi çocuklarla tanışmanız için yalnız bırakayım. Benim de kendi sınıfıma gitmem lazım. Zil çaldığında gelip size öğretmenler odasının yerini gösteririm." Öğretmenler odası mı? Öğretmenler odasının yerini bilmem neden gerekiyor acaba? Jenny kendi kendine sorular sorup duruyordu. Belki de bir öğretmene yardım için bazı işler yapmam gerekiyordur. Ama hala öğretmen masasına oturup oturmamak konusunda kararsızdı. Belki de en iyisi kendisine söyleneni yapıp, öğretmen masasına oturmaktı.
Jenny öğretmen masasına doğru yürüyüp sandalye oturdu. Ama bunu yaparken çok utanıyordu. Herkes sürekli ona bakıyordu, ama kimse gülmüyordu. Öğretmen, "Bu arada yoklama defterini masanın en üst çekmecesinde bulacaksınız. Müdürümüz her sabah ilk iş olarak yoklama yapılmasını ister," dedi ve sınıftan çıktı.
Jenny hayretler içinde kalmıştı. Genellikle yoklamayı öğretmenler yapardı, ama bu okul belki farklı bir okuldu. Eh ne yapalım, madem onlar böyle yapılmasını istiyor, o da öyle yapardı....
Öğretmen sınıftan çıkmıştı. Jenny masanın en üst çekmecesini açtı. Orada kocaman kahverengi bir defter vardı. Jenny defteri aldı ve ilk sayfayı açtı. Sayfada alfabetik sıraya göre yazılmış isim listesi, her ismin yanında da düzgün bir şekilde konulmuş artı ve eksi işaretleri vardı.
Çocuklar sessizce dururken Jenny bir isim okudu.
" George Armut."
Ön sıradan bir erkek öğrenci,
"Burada, " dedi.
Henny, George Armut isminin yanına bir artı işareti koydu.
" Caroline Kutu."
Cevap gelmedi. Jenny, duymamıştır diye ismi tekrarladı. Yine cevap vermedi. O sırada önlerde oturan bir kız öğrenci parmak kaldırdı. "Öğretmenim, Caroline Kutu hasta. Bizim komşumuz da oradan biliyorum. Annesi soğuk aldığını söyledi." Jenny, " Peki," deyip kızın isminin yanına bur eksi koydu. Sonra bir anda öylece kalakaldı, elleri hareket edemiyordu. Kız, Jenny'e "öğretmenim" demişti! Acaba kız ona neden öğretmenim demişti ki? Öğretmene benzer bir hali mi vardı Jenny'nin?
Sonrada bir anda her şey aydınlandı. Devamı sonra yazarım :) iyi bayramlar
