Każdy kamień
Każde źdźbło
Każde słońca promienie
Każdy listek
Każda deszczu kropla
Każdy grzmot
Każdy błysk
Każdy wiatru powiew
To wszystko sprawia
Że się nie boję
Nie boję się żyć
Bo zawsze gdy...
Gdy już na szczycie
Patrzę w dół
Wszystko takie piękne
I małe się staje
I wtedy się czuję
Panem tego świata
Lecz do Boga
Porównać się nie mogę
Stwórca nasz kochany
Bo to on stworzył
Te górki, wzgórza
Doliny i polany
A ja tylko zwykły byt
Na tej wielkiej planszy
Zwanej również światem
Ulepiony i pozostawiony
Na pastwę pozostawiony
Losu
Przypadku
I samego siebie
