Bölüm Şarkısı: Aynur Aydın - Günah Sevap
Yaklaşık Bir Gün Önce
“ Hadi ama her gün ayaklarına bu işkenceyi yapmaktan bıkmadın mı?” sesi duyar duymaz arkamı döndüm. Evet, tahmin ettiğim gibi o kişi Emre'ydi. Ses tonundan, o güzel aksanından anlamıştım.
“ Güzelliğe giden yolda her şey mübahtır.” gülerek bankın boş olan tarafına oturdu.
Kucağına oturacak hâli yok ya adamın, ama sen istersen oturabilirsin.
İç sesim bunu der demez utanmıştım. Neden tüm karşı cins hakkında - yada dur hemcinsime de aynı şeyi yapıyor - fesat düşünüyor ki!
“ Hey, Nisa sana diyorum. Nereye daldın gittin? ”
“ Kusura bakma , öyle dalmışım dediğin gibi. Ne demiştin?” bilmem kaçıncı potumu kırdım.
“ Hangi rüzgar attı seni buraya diyordum, malum evin buranın tam zıttında. ”
“ Müşterilerden biri, boşver.” dedim hafif tebessümle.
“ Ee sen sormayacak mısın?”
“ Hayır, muhtemelen burada yaşıyorsun veya takımdan biri burada.” dedim bilmiş bir tavır takınarak.
“ Bingo! Doğru tahmin. Evet burada yaşıyorum. Ayrıca Mert Hakan, Osayi ve Becao’ da burada yaşıyor.”
“ Maşallah, Ali başkan takım bağlarını güçlendiriyor heralde. Ama sanki biraz alakasız olmuş gibi.”
“ Nasıl alakasız?” dedi Emre şaşkın bir şekilde.
“ Bence şöyle olması gerekiyordu. Sen, Ferdi , Ryan ve Sebo burada olmalıydı. Yaşlarınız yakın ya ondan dedim. Daha iyi anlaşırdınız. ” bu dediğime gülümsedi ve konuşmaya başladı.
“ Merak etme onların evleri diğer bloklarda,” dediği ile kıkırdadım.
“ Sormayı unuttum kusura bakma, nasılsın? Takım nasıl gidiyor?” dediğim ile yerinde dikleşti, boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
“ İyiyim, teşekkürler. Takım iyi gidiyor, 18/18 yaptık. Böyle devam edecek uzun bir süre daha bence. Bi ihtimal Galatasaray ile olacak maçta beraber bitebilir ama ben çokta inanmıyorum. Daha takıma ben katılıcam. ”
“ E tabii daha bu takıma dünya yıldızı Emre Mor katılacak.” ha şunu bileydin bakışı atıp önüne geri döndü.
“ Sende müşterine elbisesini teslim ettin, ayakların mahvoldu ve buraya dinlenmeye geldin değil mi?”
“ Çok zekiyiz galiba,” dedim alaycı bir şekilde.
“ Daha ne kadar burada oturucaz?” Emre'nin masum masum sorduğu soruya içimdeki dağdan inen ayıyı çıkararak cevap verdim.
“ Çok istiyorsan sen git.”
“ Çok kibarsınız Nisa hanım.”
“ Beğenmemek size kalmış. Maalesef ki başka bir Nisa elimizde şuan yok.” ben onu mu kastettim bakışı atıyordu bu seferde.
Bu çocukta bakış atmayı çok seviyor herhalde.
“ Arabanı görmedim. Taksi ile geldin galiba.” kafamı sallayarak onu onayladım.
“ Peki o zaman seni bırakmama nedersin? Hem dün gece hakkında da konuşuruz.”
“ Tamam o zaman.” dedim. Emre ayağa kalkınca bende ayağı kalktım. Yavaşça Emre'nin arkasından ilerlemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anamız Babamız Yok Deriz| Emre Mor
Fanfiction" Ya bizi böyle yakalarlarsa, kapının ardında sevişirken. Ya bizi böyle gören olursa- " " Merak etme sevişirken basılmayız , genelde kapıyı kilitlerim " ~Emre Mor Fan fic~
