Zagrane od serca || Felivers

Rozdział 43

Duszne powietrze uderzyło mnie ponownie po wejściu do klubu, jednak tym razem było już bardziej znośne. Trzymałam Wojtka za rękę, kiedy on prowadził mnie przez tłum na środek parkietu. W końcu zatrzymał się, odwrócił się do mnie i objął mnie, przyciągając do siebie, a ja założyłam mu ręce na szyję. Oparłam głowę o jego ramię i zaciągnęłam się zapachem jego pięknych perfum, który tak uwielbiałam. Jedną rękę powoli przesuwałam w górę, dotykając jego torsu, następnie przesunęłam się do szyi i policzka, aż w końcu wplotłam palce w jego włosy. Ruszaliśmy się w rytm kolejnych piosenek, tracąc już trochę poczucie czasu. Świetnie się czułam w jego objęciach i ta chwila mogłaby dla mnie trwać wiecznie.

– Jesteś taka piękna – chłopak wyszeptał mi do ucha, chwilę później przygryzając lekko mój płatek.

Z każdą chwilą jego gesty wydawały mi się coraz bardziej seksowne i tak bardzo miałam ochotę na coś więcej niż pocałunki. Kochałam się z Wojtkiem tylko raz, wtedy w Sylwestra, ale było to dla mnie cudowne uczucie. Wiedziałam, że on nigdy na mnie z tym nie naciskał i za to byłam mu naprawdę wdzięczna. Jednak teraz czułam, że chcę zrobić to jeszcze raz. Chwyciłam kołnierz jego szarej koszuli i przyciągnęłam go bliżej do siebie. Zbliżyłam swoje usta do jego ucha.

– Wojtek... – zaczęłam odrobinę zasapana przez taniec. – Chodźmy do hotelu. Chcę ciebie. I to bardzo.

– Jak ja uwielbiam, jak mówisz moje imię – uśmiechnął się szelmowsko. Jego ręce zaczęły wędrować po moim ciele, aż w końcu jedna z nich zatrzymała się na moim pośladku. Wstrzymałam na chwilę oddech. – Jak sobie życzysz – mruknął zadowolony.

Odsunął się ode mnie, po czym złapał moją rękę i zaczął prowadzić ponownie w stronę wyjścia. Po drodze spotkałam Piotrka, któremu krótko oznajmiłam że wracam z Wojtkiem do hotelu, na co on odparł, że oni zapewne jeszcze trochę czasu spędzą w klubie, bo dobrze się bawią. Wzięliśmy nasze okrycia z szatni i udaliśmy się w drogę powrotną do hotelu. Szliśmy szybkim krokiem, bo żadne z nas nie chciało spędzać dużo czasu na zewnątrz w tej temperaturze i całą drogę trzymaliśmy się za ręce.

Gdy weszliśmy do budynku, szybko pokonaliśmy schody i ostrożnie weszłam do naszego pokoju. Nie byliśmy pewni, w którym z nich akurat są Julka i Miłosz. Gorzej, jakby każde z nich było w swoim pokoju, chociaż wątpiłam, aby chłopak zostawił pijaną koleżankę samą. Zaświeciłam latarką z telefonu, aby nie budzić ich górnym światłem i rzeczywiście oboje znajdowali się w naszym pokoju. Julka spała w swoim łóżku, a Miłosz siedział na tym moim, co jednak miało sens, gdyż zapewne nie chciało mu się wchodzić na górę któregoś z piętrowych. Blondyn od razu się na mnie spojrzał znad telefonu.

– Wróciłam z Wojtkiem – oznajmiłam mu, zanim zdążył zapytać. Zdjęłam od razu futerko i zostawiłam je na wieszaku przy drzwiach. – Wasz pokój jest otwarty?

– Nie – wygrzebał klucz z kieszeni spodni i mi go podał. – Proszę. Jak było w klubie?

– Super, świetnie się bawiliśmy – odpowiedziałam krótko, nie chcąc wdawać się w szczegóły. – A jak z Julką?

– Trochę jeszcze wymiotowała, ale w końcu chyba było jej lepiej. Kupiłem jej wodę, żeby się nawadniała. Zasnęła jakieś dwie godziny temu i na razie się nie budziła, ale postanowiłem z nią zostać, przynajmniej dopóki nie wrócicie.

– Dzięki, Miłosz – uśmiechnęłam się do niego. – My na razie posiedzimy w waszym pokoju – wyjaśniłam krótko.

Trochę zrobiło mi się głupio, że w momencie gdy moja przyjaciółka zgonuje, a gitarzysta dba o nią, dopóki my nie wrócimy, to ja myślę o seksie z moim chłopakiem. Jednak gdy zamknęłam za sobą drzwi, szatyn raptownie przycisnął mnie do ściany tak, że nie miałam jak się wyswobodzić. Znowu wstrzymałam powietrze, a serce biło mi z szaloną prędkością. Jego bliskość działała na mnie strasznie podniecająco.