Stand By Me {Kaj van der Voort}

"Slaap je al?"

Zuchtend laat ik me op de bank vallen, bang voor wat gaat komen. 'Danique?!' Schreeuwt me vader verbaasd, en tegelijkertijd boos. 'Ja' zeg ik zachtjes terwijl ik naar de grond kijk, 'Waar was jij in godsnaam? We maakten ons hartstikke veel zorgen!' Schreeuwt hij en hij kijkt me fel aan. Vlak daarna, komt me moeder ook nog de woonkamer inlopen. Gezellig.. Haar mond valt open van verbazing, en ze barst in tranen uit en komt naast me zitten. 'Hallo? Heb je me niet gehoord? Waar was jij?' Vraagt me vader nogmaals. 'In Madrid. Samen met Jill' zeg ik zuchtend, 'Madrid?!' 'Wie is Jill?' Vraagt me moeder wanneer ze is uitgehuild. 'Madrid ja' snauw ik en ik kijk naar me vader, 'Jill is de zus van Kaj. We waren opzoek naar Kaj, hij was opeens verdwenen' beantwoord ik me moeder. 'Hoe durf je zomaar weg te gaan zonder ons van te voren in te lichten?! Dat is niet de normale gang van zaken jongedame!' Schreeuwt me vader boos. Oké het is niet helemaal goed wat ik heb gedaan, maar het was gewoon een prioriteit. 'Ga maar naar je kamer, daar kan je de komende dagen ook wel blijven' zegt me moeder en ze kijkt me woest aan. Zuchtend sta ik op en loop met lood in me schoenen naar boven toe, me kamer in. Ik laat me op me bed vallen en uit me broekzak pak ik me telefoon. Zuchtend scroll ik door me contacten, zou ik Kaj bellen? Nee. Laat ik dat maar niet doen..

INKOMENDE OPROEP KAJ

Danique: Met Danique.
Kaj: Hey met Kaj! Hoe reageerde je ouders? Of weten ze nog niet dat je terug bent?
Danique: Helaas wel.. Volgens mij heb ik voor de rest van me leven huisarrest. Ik haat me ouders écht.
Kaj: Ah balen zeg.. Je kan straks wel hierheen komen als je wil?
Danique: Ja is goed! Moet ik alleen nog even hier ongezien weg zien te komen, maar dat komt wel goed haha.
Kaj: Haha ja is goed hoor. Tot straks!
Danique: Tot straks!

Ik hang op en leg me telefoon naast me neer op bed. Waarom is het allemaal zo moeilijk?! Waarom heb ik zulke strenge ouders? Ik duw me kussen op me hoofd en begin zachtjes te huilen. 'Huil je nou?' Hoor ik me vader zeggen, 'Rot op!' Schreeuw ik. 'Niet zo brutaal jongedame, je hebt het allemaal aan jezelf te danken! Ik verbied je om nog langer om te gaan met die Kaj!' Zegt me vader boos en hij loopt me kamer uit. 'Fijn' mompel ik zachtjes. Ook dat nog.

23:30

Iedereen ligt te slapen. Tijd om te gaan dus. Ik besluit Kaj even te appen.

U (23:31): Ik kom eraan!
Kaj (23:32): Mooi, tot zo x

Ik sta op en vul me tas met een paar kledingstukken. Zuchtend loop ik me kamer uit. Voorzichtig loop ik naar beneden, ik pak me huissleutels en loop naar buiten. Zachtjes trek ik de deur dicht. Ik stap op me fiets en fiets naar Kaj toe.

Ik klop zachtjes op de deur, ik weet natuurlijk niet of zijn ouders al liggen te slapen. Nog geen minuut later gaat de deur open. Daar staat Kaj. Ik voel meteen weer kriebels in me buik. 'Kom snel, me ouders slapen al' fluistert hij. Ik knik en loop naar binnen toe. Kaj doet zachtjes de deur dicht en kijkt me met een glimlach aan. Ik geef hem een knuffel, een hele lange. 'Je ruikt lekker' grinnik ik, 'Je verpest het moment weer' zegt hij lachend. Hij pakt me hand en trekt me mee de trap op naar boven, zijn kamer in. Ik zet me tas op de grond neer. 'Was het zo erg met je ouders?' Vraagt Kaj en hij gaat op bed zitten. 'Ja.. Maar gelukkig ben ik nu bij jou' zeg ik met een glimlach en ik ga naast hem zitten. 'Ik heb je gemist' zegt Kaj, en hij pakt me hand vast. 'Ik jou ook sukkel' zeg ik, 'Trouwens Danique.. Ik moet even met je praten..' Zegt hij en hij kijkt me aan. 'Over wat?' Vraag ik nieuwsgierig, hij schudt zijn hoofd 'Laat maar. We hebben het er morgen wel over' zegt ie en hij drukt een kus op me voorhoofd en staat op. Ik zucht, dat vind ik zo irritant maarja. Ik kijk naar Kaj die zijn shirt en broek uit doet. 'Ga je strippen?' Zeg ik lachend, 'Ik kan moeilijk met me kleren aan in bed gaan liggen he' zegt ie en hij grijnst. 'Je hebt gelijk' ik sta op en doe me kleren uit en trek daarvoor in de plaats een kort broekje en een croptop aan. Ik ga bij Kaj in bed liggen en kruip dicht tegen hem aan. Ik ben zó blij dat ik nu eindelijk weer bij Kaj kan zijn.. Ik heb hem echt heel erg gemist. Zijn kusjes, knuffels, lieve woorden, alles. Ik glimlach en kijk naar Kaj, hij heeft zo'n lief gezicht.. Hij maakt me echt gelukkig. Ik hoop daarom ook dat het ooit officieel word tussen ons, want dat friends with benefits vind ik maar niks.. Maar goed, beter iets dan niets.

'Slaap je al?' Hoor ik Kaj zachtjes zeggen. 'Ik sliep al ja, maar nu niet meer haha' zeg ik. 'Weet je..' Begint Kaj, 'Ik begin je elke minuut leuker te vinden. Wat zou je er van vinden als.. We echt iets zouden krijgen? Dan bedoel ik een echte relatie hè en geen friends with benefits.' Me hart maakt een sprongetje, zei die dat nou echt?! 'Dan zou ik heel blij zijn, want dat wil ik al die tijd al' zeg ik. 'Bij deze.. Wil je mijn vriendin worden Danique?' Vraagt Kaj en hij kijkt me aan met zijn glinsterende ogen en hij streelt me wang. 'Natuurlijk wil ik dat!' Zeg ik net iets te hard, 'Ssssst' sist Kaj en hij schiet in de lach. 'Slaaplekker schat' zegt Kaj en hij drukt een kus op me mond, 'Slaaplekker Kaj' zeg ik.