1.

682 23 39
                                    

•Heves ettim yeni kurgu yazayım dedim.yazım yanlışları için kusura bakmayın.uzatmadan geçelim iyi okumalar.🪻

(Yıllar önce)

-yeter
-defol
-gözümüze gözükme Melissa

Arkadaşlarımla tartışmış ayrılmıştım ülkemden. Kim bırakmak ister ki vatanını.Mecburdum bu tür şartlarda ve böyle arkadaşlarla burda kalmak bana acı veriyordu.Türkiyeye gidicektim.Hiç görmediğim bilmediğim yeni bir kültür,toplum,adetler,sokaklar ve en önemlisi dil.ingilizcem iyiydi fakat türkçem hiç yoktu.

Fenerbahçe opet takımına transfer olmuş artık orada oynacaktım.

Geldiğimde küçüktüm daha 19yaşındaydım.Alışmak zor oldu ama takım arkadaşlarımla iyi anlaşıyorduk.Bağlanmıştım hepsine.Başarılıydım geliştirmiştim kendimi.Milli takıma girmek istiyordum.Mvp ödülü almaksa en büyük hayallerim arasındaydı.

Türkiye vatandaşlığı aldım.Kurallar gereği 2yıl beklemem gerekiyordu.Sabırla bekledim.

(Günümüz)
Milli takım sezonu başlıyordu.Takımla tanışacaktım bu gün bazılarını fenerden tanıyordum.Eminim diğerleride onlar gibi samimidir.Otele her zaman yanımda olan beni hep koruyup kollayan eda ablayla bilikte gelmiştik.

Eda ablaya önden gitmesini benim lavaboya girip hemen geliceğimi söylemiştim.

İçeri girdiğimde aynanın karşısında durmuş uzun boylu,güzel kokulu biri sinirle kendisine bakıyordu.Sinirden yüzü kızarmıştı resmen.Konuşma gereği duydum neden bilmiyorum endişelendim.

Mile:iyi misiniz?

İngilizce olarak sora bilmiştim.
Cevap gelmeyince ikinci kez tekrarladım sorumu.Yine cevap yok haraket bile etmiyordu.Nefes aldığından şüpheliydim.Yaklaşıp elimle omuzunu dürttüm.

Aniden haraket edip kolumu tutarak ters çevirmişti.

Ebrar:Amacın ne senin?

Oda ingilizce yanıtlamıştı.
Bağırarak konuşuyordu.Nefret ediyordum bana bağırılmasından.Gözümün dolduğunun farkındaydım.

Mile:Amacım falan yok iyi misin diye sordum.Bırak acıtıyorsun.

Dediklerimden sonra bileğimdeki eline bakıp sert bir şekilde iterek bırakmıştı.

Mile:İnsan gibi davran

Ebrar:Defol

Yetti artık şu kelimeyi duymaktan bıkmıştım.Çok mu aptaldım Ben?Biraz daha burada kalsam büyük ihtimalle ağlayacaktım.Kapıyı çarparak çıktım.Gözümde birikmiş olan göz yaşlarımı elimin tersiyle silip Yemek alanına gittim.Eda ablayı görünce yanına geçip oturdum.

Kızlar gelmeye başlamıştı.Hepsiyle teker teker tanışmıştım.Kendime kahve almak için kalktım ve içeceklerin olduğu tarafa yöneldim.Geldiğimde siparişimi vermiş bekliyordum.

Soluma döndüğümde az önce lavabodaki kadını gördüm.Göz göze gelmiştik.Saniyeler sonra ikimiz de aynı anda konuşmuştuk.

Ebrar/Mile:Yine mi sen?

Göz devirerek önüme döndüm.Kahvemi uzattıklarında teşekkür edip geri yerime döndüm.Beni mi takip ediyordu yoksa yakınımızdaki masalarda mı oturacaktı? İkisi de değilmiş tamda gelip bizim masaya oturdu herkes onu tanıyormuş gibi selamlamıştı.

Eda:Milem bu da ebrar pasör çarpazımız

Ne?Hayır rüya olsun.

Ebrar:Bu mu yeni oyuncu?

Türkçe konuşmuştu anlamıyordum.

Eda:Evet ebrarcım adı Melissa Mile diyoruz

İsmimi duyunca benim hakkımda konuştuklarını anlamıştım.

Fazla takılmayıp telefonu elime alıp oyalanmaya başladım.

Saat geç olduğunda artık uyumamız gerekiyordu.Oda düzenleri yapılmıştı zehra ebrar Ben birlikte kalıcaktık.

Önde onlar konuşarak yürüyordu bense arkalarından ilerliyordum.

İçeri geçtiğimizde üstümü değişmek için kıyafetlerimi alıp lavaboya gidicekken beni durduran zehranın sesi olmuştu.

Zehra:Burda değişe bilirsin rahatsız olmana gerek yok

Ebrara baktığımda telefonda biriyle yazışıyor gibiydi bizi takmıyordu bile.Hızlıca üstümü değişip kendi yatağıma uzandım.Zehra ebrarın yanında oturmuştu.İyi arkadaşlardı araları iyiydi yani.

Ebrar:Bİ SİKTİR GİT

Dediğinin küfür olduğunu anlamıştım.Bir anda telefonunu yere sert bir şekilde atınca irkilmiştim.Zehra elini sorun yok dermiş gibi haraket etirmişti.

Mile:Derdin ne senin? Sorunlu falan mısın?

Bakışlarını bana çevirdiğinde açıkcası biraz ürkmüştüm öldürecek gibi bakıyordu.Ayağa kalkıp üstüme yürümeye başladı.Elini bu sefer bileğime değil boğazıma atmıştı.

Boğucak mıydı gerçekten onu merak ettiğim için.Ne kadar aptalım nefes alamıyorken bunu mu düşünüyordum gerçekten?

Zehra çığlık atarak ebrarı çekmeye çalışıyordu.Gerçekten ölücek gibi hiss etmeye başladığımda Zehra ebrarı üstümden çekmeyi başarmıştı.Derin bir nefes alarak kendime gelmeye çalışıyordum ama boşuna gözlerim kararıyordu.En son gördüğüm şeyse zehranın korku dolu gözleriydi.


Boğazımda olan yoğun acıyla açmıştım gözlerimi.

Zehra:İyi misin?

Zehrayı dinlemeden direkt gözlerim ebrarı aradı.Manyak umursamıyordu bile elinde içki yudumluyordu.

Mile:MANYAK ÖLDÜRÜYORDUN BENİ GERİZEKA-

Zehra eliyle ağzımı kapatmıştı.Beni kaldırıp tutarak terasa çıkardı.

Mile:Noluyor?deri ne onun? Hasta falan mı?

Zehra:Mile sevgilisi İmgeyle tartışıyorlar Şu sıralar ve sinir problemleri var bir şey demeye çalışma lütfen korkuyorum öldürecekti seni.

Bu neydi şimdi sevgilisinden banane.İceri geçtim susadığım için su alıp içtim.Zehra için sesimi çıkarmadım.

Zehra da içmeye başlamıştı.

Mile:Alkol kullanmamız yasak değil mi?

Zehra:Yasak evet ama kurallar ciğnenmek için vardır milecim.İster misin?

Mile:Yok kullanmıyorum uyuyacağım Ben size iyi geceler

Zehra:iyi geceler

Yatağıma geçip uyuya kalmıştım direkt.

Ebrardan'
Az önce sanırım takım arkadaşımı boğuyordum. Ama umrumda değildi.Zaten ilk karşılaşmamız hiçte hoş olmamıştı.

Hiç kimseyi takmadan içiyordum yine ve yakın arkadaşım zehra da bana katılmıştı.


bitti beğenirsiniz umarım farklı birşeyler düşünüyorum ilerleyen bölümlerde bakalım.saçma olmuş ola bilir birazcık.
Tüm ebgas yazarları Soft başlarken benim cv:
Dikkat edin kendinize🫶🪷

•incendiary٭˙ツWhere stories live. Discover now