•watty bozulmuş ln bildirim kısmı yok.
İyi okumalarr🤍
-
-
-
-
-
-
-
Ebrardan'
1gündür ki hastanedeydik bunalmıştım artık ama bu günde günümüz burada geçicekti.
Annemler nerden ne ara duydu bilmiyorum ama şu an yoldalar ve geliyorlar.
İyi olduğumu yüzlerce kez belirtsemde doğal olarak merak ediyorlardı.
Mile ile ailesi hakkında hiç konuşmadığımızı yeni fark etmiştim.
Konuşmuyorlar ve kavgalıydılar sadece bundan haberdardım.
Yalnız hiss etmesin diye annemlerle tanıştıracaktım.
Eminim benim kadar onuda seviceklerdir.
Sevgilimle annemleri hastanede tanıştırmak en son isteyeceğim şey bile olamazdı ama kader işte.
Zehra:Ebrarr
Zehranın seslenişiyle düşüncelerimden kurtuldum.
Kızlar gelip gidiyordu ama en çok Zehra yanımızda kalıyordu bu konuda da ona minnettardım iyi ki vardı.
Ebrar:Efendim
Zehra:Annenle baban geldi
Oturduğum yerden kalkıp Zehrayı takip ettim.
Karşıma çıkan babama kocaman sarıldım uzun zamandır onları görmüyordum özlemiştim oldukça.
Ebrar:Baba tamam boğucaksın
Babamdan zor ayrılıp arkasındaki annemede sarıldım.
Kaldığım odaya geçtik.
Mile ile aynı odaya alınmıştık fakat Mile kontroller için çıkmıştı.
Biraz ailemle hasret giderdikten sonra Mileyi anlattım.
Ekranlardan gördükleri kadarıyla ve anlattıklarım sayesinde tanıyor gibiylerdi ve seviyorlardı.
Zehra da yanımıza geldiğinde sohbet ediyorduk.
E.a-Ee nerde kaldı diğer kızımız
Dediği şeyle içim ısınmıştı.
E.b-Evet Ebrarım nerde?
Ebrar:Gelir birazdan
Zehra:Ama kıskanıyorum böyle siz Mileyide şimdi benden çok seversiniz
E.a-Zehracım olur mu öyle şey
E.b-Senin yerin çok ayrı hem Ebrarda hem bizde
Zehra:Tamam tamam ikna oldum
Gülüşmeye başladığımızda Mile geldi.
Haberi vardı annemlerin geliceğinden ama yinede biraz şaşırmıştı.
Utanarak içeri girince hafif gülümsemişti.
Annem çekinmemesi için hemen harakete geçmişti kimin anası be.
Mileye yaklaşarak sarılmıştı.
E.a-Ebrar senden çok bahsetti
Mile gözlerini gözlerimle buluşturup gülümsedi.
E.b-Seni artık tanıyor gibiyiz
Mile:Hoş geldiniz
Türkçe konuşmaya çalışması ayrı hoştu gerçi artık tamamen anlıyor bazense konuşuyordu.
Yanıma gelip oturduğunda sohbete devam ettik.
Annemler benim küçüklüğümden bahs ettikçe Mile kahkahalara boğuluyordu.
Ebrar:Tamam ya biraz yaramazmışım ne çok beni konuştunuz
E.a-Melissa sende biraz kendi geçmişini anlatsana
Mile bana dönünce yüzü değişik bir ifade almıştı.
Mile:Benim pek anlatacak bir geçmişim yok normal çocuktum
Mile:Ben çıka bilir miyim?
Gözleri dolmuştu sanki.
E.a-Tabi
Mile çıkınca ne olduğunu anlamaya çalışan annemlere gelicem diyip arkasından gittim.
Asansöre binince merdivenlere gidip oradan indim bende.
Lobide bahçeye çıktığını görünce seslendim ama duymadı.
Gidip bir banka oturunca yaklaştım ve bende yanındaki boşluğa oturdum.
Ebrar:Mile
Bir şey demeden sarmıştı bedenimi.
Omuzumda hiss ettiğim ıslaklıkla ağladığını anlamıştım.
Araya hıçkırıkları katılınca kendimi kötü hiss etmiştim.
Bedenlerimizi ayırınca gözlerine odaklandım.
Ebrar:Özür dilerim yani dileriz onlar adına özür dilerim
Mile:Özür dilemene gerek yok sadece eskiler aklıma gelince kötü oldum.
Ebrar:Mile bak annem annen,babam baban sende karımsın o kadar
Ağlayışının arasına gülümseme eklenince daha güzel oluyordu.
Her hali çok güzeldi sanırım ben fena kaptırmıştım kendimi ona.
Yüzünü avuçlarımın arasına alıp gözyaşlarını sildim.
Ebrar:Ben neden seni bu kadar çok seviyorum?
Mile:Bende aynı soruyu kendime soruyorum ama cevap bulamıyorum
Ebrar:Evlenicem kızım seninle benimsin zaten
Mile:Tamam seninim
Biraz hava aldıktan sonra odaya döndük.
Zehra:Hadi bakalım gidiyoruz
Mile:Nereye
Zehra:Eve
Ebrar:Oh be sonunda
E.b-Bizide bir kaç gün misafir ediceksiniz
Hayır hayır işte bu kötü haberdi.
Bizi bir salın demek geliyor içimden ama diyemiyorum.
Özlemiştim tabi ki onları ama sevgilimlede rahat zaman geçirmiyelim mi yazık bizede.
Elindeki çantalarla duran Zehra önden çıktığında annemlerde arkasından gitti.
Mileyle baş başa kalınca üstümüzü değiştirdik.
Sargılı olan beline dikkat ederek tuttum.
Ebrar:Gidelim
-
-
-
-
-
-
-
•finale yaklaşıyor muyuz?şüpheli.
Kendinize dikkat edin seviliyorsunuz🤍
