the blackest day | RAB

10 r | final

iste cok beklenen an veee
final bolumuyle karsinizdayim;
IYI OKUMALAR <333

------------------------------------------------------

James F Potter;

Eğer bunları okuyorsan çoktan ölmüşüm, ölümümün üstünden uzun zaman geçmiş ve sen az da olsa rahatlamışsın demektir.

Eğer hala ilk zamanki gibiysen çok üzgünüm bebeğim. Umarım beni affedersin, affetmezsen de anlarım ama, ben de seni yalnız bıraktığım için kendimi affetmiyorum zaten. Ama buna mecburdum sevgilim, herkes için en iyi şey buydu.

Asla senden ayrılmak istemedim. Eğer mecbur olmasaydım ayrılmazdım da, inan bana. Bana çoktan inandığını biliyorum ama yine de açıklama yapmak istiyorum.

Senden ayrılmadım, ayrılmak zorunda bırakıldım. Biliyorsun zaten, ailem işlerin başına geçmem için uzun zamandır uğraşıyordu ama ben kabul etmiyordum. Nasıl olmuşsa seninle birlikte olduğumu öğrenmişler ve senin üzerinden bana baskı yapmaya başladılar. (Bunu kendini suçla diye söylemiyorum, ben hiçbir zaman seni suçlamadım.) 

Korktum James. Başına bir şey gelirse diye, sırf benim yüzümden sana zarar gelirse diye çok korktum. Şirketin başına geçmeyi kabul ettim. 

Sana söyleseydim asla geri dönmeme izin vermezdin. Nedenini öğrenmek isterdin ama sana nasıl bunu söylerim ki? 'Senin hayatta kalman için o cehenneme geri dönüyorum' mu diyecektim? O yüzden senden ayrılmaya karar verdim, bu daha iyi olacaktı.

Tanrım, hala o yüz ifadeni hatırlıyorum. Çok üzgünüm sevgilim. Gerçekten çok, çok, çok üzgünüm. Umarım beni affedersin. 

O akşam Sirius geldi. Ayrıldığımızı duymuş, konuşmak ister miyim diye gelmiş. İstiyormuşum anlaşılan; konuştuk, konuştuk, konuştuk.... Sonu iyi bitmedi ama.

Ona eve geri dönüp işlerin başına geçmek istediğimi söyleyince resmen deliye döndü. İlk başta tehdit altında olduğum için dönmek istediğimi sandı ama onu aksine ikna ettim, gerçeği bilmesine gerek yoktu. Ondan sonrasını tam hatırlamıyorum, anılarım siliniyormuş gibi hissediyorum, detayları hatırlamıyorum. Kavga ettik, birbirimize bağırıyorduk, Sirius ağladı, ben ağladım, bağrışmaya devam ettik...

Gecenin sonunda Sirius kapıyı çarpıp gitti. 

Ona kızgın ya da kırgın olmadığımı söyler misin? Kendini de suçlamasın. O yapması gerekeni yaptı, onu dinlemeyen bendim. 

Belki eskisi gibi değillerdir dedim, değişmişlerdir dedim, içimde ufacık da olsa bir umut vardı. Yanlarına gittiğim ilk saniyeden anladım yanıldığımı. Hala eskisi kadar kötü yürekli, acımasız, şeytani insanlardı. Ama geri dönemedim işte...

Tam 6 gün oldu. 

Tam 6 gündür bu cehennemdeyim. Seni üzdüğüm için, Sirius'la kavga ettiğim için pişmanlık doluyum. Aslında bu mektubu yazma sebebim de bu: özür dilemek ve beni affetmenizi istemek. Her şey için çok özür dilerim, umarım beni affedersiniz.

- Regulus

FIN

----------------------------------------------------------------

Eğer olayı tam anlatamamışsam diye açıklama yapıyorum:

Regulus, intihar etmeden önce bu mektubu yazıyor ve ileri tarihli bir şekilde postaya veriyor. Yani James bunu aldığında ölümünün üstünden bayağı bir zaman geçmiş oluyor. 

Bir sorunuz olursa sormaktan kaçınmayın, okuduğunuz için teşekkür ederim öptüm <3