İşten yeni geldim anahtarı çantamdan çıkarmaya çalışıyordumki birden asansörün kapısı açıldı. İnsanlar içeri girmeye başlayınca anahtarı düşürdüm alayım derken birisi elime bastı derken işte zar zor asansörden indim eve gidip sıcak yemek yeme hayaleri içerisinde kapıyı açtım. Odama gittim üzerimi falan değiştirdim sonra yukarı çıktım ve yemek masası boştu aslına bakarsanız babamda ortada yoktu masanın üzerinde bı kağıt vardı. Babamın gene işi çıkmıştı dışarıda yememi istiyordu. Birinin babama telefonun icat edildiğini söylemesi gerek işteyken arasaydı bukadar yorulmayacaktım neyse artık yapacak birşey yok dışarıda yicem çantamı alıp evden çıktım.
Bir taraftan iyi oldu dün bilinen bi sokakta restoran açılmıştı onunda deneme fırsatım oldu. Her neyse tam kapıyı çektim ki bilin bakalım ne oldu gene anahtar içerde kaldı. Ama artık olan olmuştu hem belki babam benden önce gelmiştir. Aşağı indim inmesine ama görünürde hiç taksi yoktu. Karnım bayağı açılmıştı. Yürümeye başladım.
En sonunda vardım gittim bir yere oturdum ve sipariş verdim onu beklerken yan masaya kalabalık bir grup oturdu ellerinde çantalar vardı ne yaptıklarını merak ediyordum . Yemeğim sonunda geldi sadece yemeğe odaklandım çünkü çok açtım bitirmeye yakın içeri bir sürü asker girdi ve ne olduğunu anlamadan hepimizi göz altına aldılar. Hücre gibi hiç odası olmayan bir odaya alındım odada bir masa iki sandalye vardı. Masada kamera gibi birşey vardı sandalyeye oturup beklemeye başladım 5-10 dakika sonra içeri biri girdi . Karşıma oturdu, yakışıklıydı ve ciddi ciddi konuşmaya başladı.
- Orada ne işin vardı.
-Nerede ordamı ye-yemek yiyordum. ( O kadar sertiki dizlerimin bağı çözüldü.)
-Evinde neden yemedim.
-sey b-Selamlar
İnşalllah beyendiniz hepinize iyi geceler ⭐
Yarın yayında
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK YILDIZLAR
Ficción Generalher insanın yıldıza ihtiyaç duyar bazı insan ise karanlığa...