YOK | şiir

GELECEK

merhaba. az önce ödevim olduğu için bu yazıyı yazdım. ama tamamladıktan sonra salakça bir ödevi fazla ciddiye aldığımı fark ettim. yine de buraya, Y.O.K.'a yakışacak bir yazı olmuş bence. fazlasıyla gerçek olan, kendi gerçeğim olan şeyleri yazdığım için burada dursun istedim.

-

Başlamadan önce küçük bir uyarı: Burası biraz karışacak. Ve konudan sapacak.

GELECEKTE NEREDE NE YAPIYORUM?

Bunu bir düşünmem gerek.

Gelecekte ne olmalıyım? Beş yıl sonra? On yıl sonra?

Yarın?

Bugüne dönüp baktığımda geleceğim karşımda, keskin ve kesin. Tahmin edilebilir. Muhtemel. Olası. Elle tutulur.

Ünlü bir yönetmen?

Bir senarist?

Kendi halinde, sakin hayatının içinde, kitapları yok satan anonim bir roman yazarı?

Başarılı bir şirketin başında oturuyor olabilir miyim?

New York'a taşınmış mıyımdır peki?

O çok istediğim, ismini şimdiden koyduğum köpeğim Mila'yı sahiplenmiş miyimdir?

Şey... bir de bazı ihtimaller hâlâ görmezden gelemeyecek kadar belirgin. (mezar)

Bugüne dönüp baktığımda geleceğim karşımda, keskin ve kesin. Tahmin edilebilir. Muhtemel. Olası. Elle tutulur.

Fakat isteklerim net olsa da, aklımı karıştıran bir şey var.

Geçmişteyken de isteklerimin net olduğunu zannediyordum. Oysaki şu an her şey planladığımdan farklı ilerliyor.

Geleceği tahmin etmek için geçmişe gitmek şart öyleyse.

Neydim geçmişte?

Üzerini çoktan örttüm.

Ama bu kişi olmadığımdan çok eminim.

Bugün, geçmişteyken nasıl olacağını merak ettiğim günlerden sadece biri. Bir zamanlar gelecek diye bahsettiğim günler benim şimdim, şu anım.

Geçmişte böyle olmasını istedim mi?

Burada olmayı? Böyle olmayı? Bu kişi olmayı?

Cevap kesin ve net. Hayır.

Katiyen hayır.

Geçmişten geleceğe yürüdüğüm o kavisli yolun bana öğrettiği bir şey varsa da o, her şeyin ansızın değişebileceğidir.

Yarınlar yayından sapabilir. Bir gün ayaklarımızın altındaki o sağlam zannettiğimiz yol tam ortadan ikiye kırılabilir.

Beklemediğimiz bir anda, benliğimiz kendini bulduğunda ve ipleri hakimiyeti altına aldığında, kalemi elimize alacak cesareti bulabiliriz kendimizde.

Ya da her şeyi silecek o gücü.

Planlanan geleceğin yolunu tek başına çizmek cesaret, aniden silip atmak güç ister. Bazen tam tersi olur. Gücü ve cesareti olmadan geleceğe doğru tek bir adım bile atamaz kimse.

Bu büyümek demekmiş.

Öğrendim. Geçmiş bana bunu öğrettiyse bugünümün de öğrettiği apayrı bir şey var.

İtiraf etmek gerekirse, geçmişte böyle olmasını hiç istemedim.

Burada olmayı istemedim. Böyle olmayı istemedim. Bu kişi olmayı istemedim.

Nesin ki, diye soranlar olur. Ne oldu ki, diye soranlar olur.

Geçmişte olmaktan korktuğum o kişiyim. Kendi hayatımızın başrolü sıfatındayken, olası en acı verici senaryo budur benim sözlüğümde.

Buna rağmen, eskiden hiç istemesem hatta korksam bile, eğer şimdi bu kişi olmasaydım pişman ve mutsuz olacağımı çok iyi biliyorum.

Bugünümün bana öğrettiği şey, isteklerin değişken olduğudur. İşte bu yüzden bugün bir yazar, yönetmen ya da senarist olmak istiyorsam, yarın bunu istemeyebilirim. Tıpkı geçmişteyken bu okulda, bu kişi olmak istemediğim gibi.

Belki de gelecekte her şey planladığımın aksi bir seyirde yürür gider. Başıma gelmeyen bir şey değil. Bugün geçmişte kaldığında pişmanlıktan ölebilirim, keşkeler zihnime dolanır. Başıma gelmeyen bir şey değil.

Öyleyse geleceği düşünmek değil, bugünü yaşamak gerek.

Bugün istediğim için, beni mutlu ettiği için bu ödevi yapıyorum. Bugün keyif aldığım için okula gidiyorum. Bugün zihnimi boşaltmama yardım ettiği için roman yazıyorum, bugün kafamdaki sesleri susturduğu için şarkı söyleyip enstrüman çalıyorum. Bugün ne istiyorsam onu yapıyorum. Yarın da aynısını yapacağım.

Gelecekte ne olacağı hakkında bildiğim tek şey bir şey var. O da, ne istiyorsam onu yaptığım. Beni ne mutlu ediyorsa onu yaptığım.

Gelecekte ipleri elimde tutmayı başarırsam, mutlu olacağımı biliyorum.

Bilincimi eğittim. İşte bu yüzden kendimden emin cevap verebiliyorum, içim rahat.

Benim beş yıl sonraki planım; geleceği hesaplayıp tahmin etmek değil daima bugünü yaşamak.

Teşekkür ederim.

MEYRA ÖZER

(evet, farklı olma ve kendini gösterme çabasıydı ama okuldaki profesöre karşı 😑)