yük ve yuva

13 3 1
                                    


kafesten çıkabilsen bile, ruhun o parmaklıkların ardında hapsolmaya devam eder, önüne bakmazsan eğer.

bedenen sürekli ilerlesen bile ruhunun geçmişte kalma tehlikesi orada, asılı, sallanıyor iki düşüncenin tam arasında.

geleceğin, parmaklarının ucunda ya da geçmişin, sırtında,

geleceğin trenine binsen de geçmişten geldiğini unutma.

bedenin ruhuna yük de olabilir, yuva da.

YOK | şiirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin