* ល្ងាច *
ភ្លេចៗពេលនេះក៏ដល់ពេលល្ងាចល្មមចំណែកបងប្អូនពីរអ្នក ស៊ុងហ៊ុននឹងសូអាក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញដូចគ្នា តែថ្ងៃខុសរាល់ថ្ងៃម្នាក់សប្បាយម្នាក់កេីតទុក្ខ
< ហៃយ៉ាធ្វេីមុខឲ្យស្រស់បន្ទិចទៅមេីល ប្រយ័ត្នកូន កេីតមកមុខបែបនេះណា៎!!!! > សូអាមេីលមុខរាងតូចហេីយក៏និយាយឡេីង *ចាំបង្ហាញរូប(☹️)
< ខ្ញុំញញឹមមិនចេញទេបងសូអា!!!
< មិនចេញក៏ត្រូវតែចេញដែរ !!!!
< ហា៎ពួកឯងមកហេីយហេស??? ទៅងូតទឹកទៅអាល បានញុំាបាយ!!!! > អ្នកស្រីផាក
< បាទ/ចា៎> ថាហេីយអ្នកទាំងពីក៏បំបែកផ្លូវទៅបន្ទប់រៀងខ្លួន ដេីម្បីងូតទឹកសម្អាតខ្លួន
ចំណែកម្ដាយក៏សូវជាចាប់អារម្មណ៍ពាក្យដែរសូអានិយាយមិញនេះដែរ
15នាទីក្រោយអ្នកទាំងពីរក៏ចុះមកវិញជាមួយសម្លៀកបំពាក់ថ្មី<មោះៗមកញុំាបាយជុំគ្នា!!! >គ្រប់គ្នាចាប់ផ្ដេីមអង្គុយចុះញុំាបាយគ្រប់ៗគ្នាដូចធម្មតា បន្ទិចក្រោយមកទេីបម្ដាយរាងតូចនិយាយឡេីងមក
< ស្អែកនេះមិត្តម៉ាក់មកលេងហេីយ គេក៏នាំកូនប្រុសគេមកដូចគ្នា ឯងកុំធ្វេីឲ្យយេីងបាកមុខឲ្យសោះ!!!!
< ហាស៎?? ថាមិចម៉ាក់មកស្អែកនេះ??? >សូអាស្រែកភ្លាត់សម្លេង ពេលស្ដាប់ពាក្យនិយាយចប់
< នឹងហេីយ!!!! ត្រៀមខ្លួនឲ្យបានល្អ!!!! > អ្នកស្រីផាក
< ចា៎!!! ម៉ាក់!!!! > សូអាទោះជាមិនចង់ក៏ត្រូវឆ្លេីយជាមួយម្ដាយដែរ តែបេីជំទាស់គាត់ ច្បាស់ណាស់ថាប្រាកដជាខឹងដាច់ក្បាលដាច់កន្ទុយ ចឹងមានតែឆ្លេីយយល់ព្រមសិនប៉ុណ្ណោះ!!!< ល្អ ចឹងឆាប់ញុំាបាយទៅ!!!ម្ហូបត្រជាក់អស់ហេីយ!!!
< បាទ/ចា៎!!! > អាហារពេលល្ងាចជួបជុំគ្រួសារត្រូវបញ្ចប់ទៅដោយសោះក៏ក្រោះ ព្រោះគ្មានអ្នកណានិយាយរកអ្នកណាទេបន្ទាប់ពីអ្នកស្រីផាក និយាយប្រាប់សូអារួច បន្ទាប់ពីអាហាររួចរាល់អស់ គ្រប់គ្នាក៏បំបែកគ្នាទៅបន្ទប់ដេីម្បីសម្រាករៀងៗខ្លួនព្រោះសុទ្ធតែហត់ការងារ
YOU ARE READING
ចំណែកបេះដូង ( ចប់ )
Ficción históricaHeeseung អង្គុយលេីសាឡុងនិយាយទៅកាន់រាងតូច ស៊ុងហ៊ុន < ព្រោះ គ្រប់យ៉ាងមកពីម៉ាក់យេីង យេីងក៏មិនបានស្រឡាញ់ឯង ឯងក៏ស្រឡាញ់យេីងដូចគ្នា