Sokak Fısıltıları

SF-1-

Cumartesi..
Pazar...
Pazartesi..
Salı..
Çarşamba..
Perşembe..
Cuma..
 
  Tam bir hafta oldu.Pamir'den haber almayalı tam bir hafta. Belki de artık vazgeçti.Ha? Kabul ettiğimi söyleyip sarıldıktan sonra gitti. Öylece kaldım.O da haklı.Beni kim ne yapsın be? Sadece aptal bir barmenim. Üç beş kuruş kazanmak için okul çıkışları bara gelip insanların ağız kokusunu çekiyorum.Ceren umudumu kesmememi söyledi. Umut en son giden duyguymuş bu yüzden istesem de kesemem.Sildiğim masaya baktım ve temiz olduğuna emin olduktan sonra başka bir masaya geçmeye koyulduğum sırada bir nefes tenimi okşadı.Sigara ve içki kokusu tenime baskı uyguluyordu.Elimdeki bezi sıkıca kavradım ve ilerlemek için harekete geçtiğim sırada
"Nereye güzelim?" dedi siyah gözlü çocuk saçlarımı okşarken kulağıma bilmediğim saçma şeyler fısıldıyordu.
Dudağını boynuma sürttüğünde ürperdim.
Hayatımdan nefret ediyorum.
Güçsüz olmaktan nefret ediyorum.
Bu insanlardan nefret ediyorum.
Uçkuruna düşkün piçlerden nefret ediyorum.
Hayat bana Pamir sayesinde güldü ama başka tarafıyla.Tüm lanetlerimi bitirmeye çalıştığım sırada birisi sert bir şekilde kolumu tuttu ve kendine çekti.Sonra o piçin suratına bir iki yumruk indirdi.
PAMİR!
İyi ki şu umut denilen şey en son bitenlerden.Adam bar masalarından birine kafasını çarpmıştı.Ve çok kötü darbe aldığına eminim.Adam ağzındaki kanı yere tükürürken Pamir elimi sıkıca kavradı ve barın arka sokağına doğru sürükledi beni.Duvarla sırtımı sert bir şekilde birleştirdi.Koyu kahve gözleri gölgeler altında kalmış gibi simsiyahtı.
Siyah bir pantolon ve salaş gri bir t-shirt tercih etmişti.
"Sen.Benim.Kızımsın." dedi her kelimenin üstüne bastıra bastıra.
"Kabul ediyorum dediğin gece oyunda olsa benim kızım oldun.Ve benim kızıma kimse yaklaşamaz." Dedi sakin ama tehdit dolu tonla.Ben ne yaptım ki.Sesimi çıkarsam işimden olabilirim.Eteğimin uçlarını tutarak aşağı doğru çekiştirdim.
"Artık yanımda kalmanı istiyorum.Bu lanet olası yerden şimdi şuan defolup gidiyoruz ve bir daha buraya adım bile atmayacaksın." Boş sokaklarda kahkaha sesleri yükseldi.Sanki Pamir'in söylediklerinden sonra arka planda çalan slov şarkılar gibi bir etki hissettirmişti.
"Annene burs kazandığını söyle ben inanması için sahte evraklar hazırlatıcam.Herşeyin yolunda gitmesini istiyorum." Hayırlısı be Pamir.
"Yarın seni evinin önünden alıcam ve herşeyi halledicez." Ve işte hayatımın dönüm noktası.İşte herşey başlıyor.Eylül'ün hikayesi başlıyor.Sadece iki kelime 'kabul ediyorum.' Herşeyi değiştirdi,Pamir Serez.Belki o lanet olası piç herif bana tecavüz etmeye kalkmasaydı Pamir'i hiç tanımayacaktım.Her neyse.
'Her şey çok güzel olacak.'
'Her şey çok güzel olacak.'
'Her şey çok güzel olacak.' Kendi kendime birkaç defa fısıldadım.
"Eylül hadi ama.." benden 20 adım civarı uzaklaşmış Pamir'e baktım. Ne ara oraya ışınlandı la bu?

* * * * * *

   Göz kapaklarımın aralığından sızdı güneş.Hey bugün her şey değişiyor.!
Kollarımı yukarı doğru kaldırdım ve bir kıza yakışmayacak şekilde esnedim.Yakışmazsa yakışmasın.
Mavi yatağımın üstünde ayağa kalktım ve yatağımda zıplamaya başladım.
Sonra sırt üstü yatağa bıraktım kendimi.Her şeyi halletmiştik Pamir'le.Bugünde koleje yazılmaya gidecektik.Anneme kanıt olarak Pamir'in verdiği kağıtları verdim.Gözyaşlarıyla sarıldı bana.Ondan ayrılıp gitmek çok kötü bir his.Düşmeden önce bir dala tutunursun ya.Ben şuan o dalı bıraktım.
Eşyalarımı odamı her şeyimi hazırlattık.Bugünden sonra Pamir'le yaşayacaktım.Yataktan atladım ve dolabıma doğru ilerledim.Şu dağınık dolabımı  bile özleyeceğim.Annemin her sabah başıma gelip 'Topla şu dolabını' demesini bile.Her neyse.Üstüme bir omzu açık salaş bir tişört ve altına siyah bir tayt giydim.Altınada beyaz bir convers giydim.  Odamın aralığından koridora çıktım. Nefis kokular burnuma dolmuştu. Burnuma kokular dola dola mutfağa kadar kokuyu takip ettim.

•  *        *

 "Pamir bana pamuk şeker alsana,noluuuur." Yarım saattir Pamir'le birlikte sahilde dolaşıyorduk.Okula kaydımı yaptırmıştık her şey yolunda gidiyordu.Pamir'in evinde her şeyim hazırlanmış.Bir sürü yeni eşyam oldu puhahah.İşte bugün özgürlüğüm kanıtlanmış oldu.Herşey ilk gün kigibi.Yeni bir deftere başlamışım gibi sanki.Pamir..
"Tamam başımın belası bekle burda." İçimden piç smile yaptım ama dışıma yansıtmadım bunu tabikisimde.Biz bununla çok iyi anlaşıcaz.Az sonra iki tane pamuk şeker göründü.Koşup onları aldım.Konu sevdiğim şeyler olunca gözüm hiçbirşey görmüyordu.İki pamuk şekeri de almaya kalkıştım.Tabi bi tanesinin bana yetmeyeceğini düşünmüş Pamir aşkım ya.
"Birisi benim." Kalbime bişey saplanmıştı.Olum bir annenin iki yavrusu var diğerini bana ver desen verebilir mi be?
Evlatlarımdan birinden vazgeçtim.Büyük olanı kendime aldım heheh.Denizin kenarına yakın bir banka koşup oturdum.Ulan herkesin gözü Pamir'de be.Pamir'in kafasına çıkıp beni de görün amk diye bağırıcam artık.
Ama oyunda olsa onunla sevgili olmak güzel.Pamuk şekeri elime yüzüme bulaştıra bulaştıra yemek en büyük hobim.
"Pamir?"
"Hı?"
 "Hayal'i seviyor musun?" elindeki pamuk şekeri kucağına bıraktı.Denize odaklandı..
"Bilmiyorum.Onu öyle görünce.İçimde ona kalan her şey bitti dedim.Dedim, dedim ama onu seviyorum.Sen sorana kadar bu sorunun cevabını bilmiyordum aslında."
"Seviyorsan neden buradasın?Neden bu oyunu oynuyoruz?"
"Sadece intikam almak istiyorum."
"Sende onun sana yaptığını yap o zaman." Hayal bunun değerini nasıl bilememiş ya..
"Ben onun kadar olamam.Onu severken...Yapamam işte anla." Sesi çok boğuk çıkıyordu.
Pamir yüzüme baktı ve güldü.Buyrun cenaze namazıma..Olum bunun gamzeleri nasıl güzel lan.Bi dakikabi dakika neye güldü bu be?
"N'oldu?" telefonumun ekranından yüzüme baktım.Pamuk şeker dudaklarımın kenarına bulaşmıştı.
"Peçeten var mı?" diye sordu.Bu kadar bulaşacağını düşünmemiştim.Pamir yüzüme doğru yavaşça yaklaşmaya başladı.Noluyoz yaa?
Dudaklarını dudaklarımın kenarlarına bastırdı ve diliyle kenarlardaki pamuk şekerleri yalamaya başladı.Sonra dudaklarımı öpmeye başladı.Karşılık vermedim.Kalbim boğazımda atıyor.Dudaklarını hissedebiliyorum. Şuan onu ittirmem gerekiyo ama..