(Gec geldigim icin ozur dilerim asklarim🥺)
İyi Okumalar
"Hazır mısın bebeğim?" odamın kapısından gelen ses ile karşımda ki aynadan son kez kontrol ettim bedenimi. Üstümde ki beyaz elbise lüle lüle omuzlarıma dökülen uzun saçlarım ile bağdaşmıştı adeta. Beyaz renk, pazar günlerinin vazgeçilmeziydi ailemizde. Pazar günü demek, büyük babamı ve büyük annemi ziyaret etmek demekti.
Büyük baba Suh'u ziyaret edeceğiz demekti.
"Hazırım babacığım," dediğimde Taeil babam girdi içeriye. Yüzünde her zaman ki gülümsemeyle bana doğru ilerlerken üstünü inceledim. O da beyaz giymişti bugün, üstünde beyaz ince bir kazak onun içinde de bebek mavisi bir gömlek vardı. "Çok güzel olmuş yine benim biriciğim," dediğinde gülümseyip komidinin önünde duran beyaz kurdele tokayı elime aldım ve yatağa oturan babama ilerledim. Yatakta yanına oturduğumda elimden tokayı alıp saçlarımı düzeltti usulca.
Babamın bana kıyamıyormuş gibi olan davranışları her daim içimi mest ediyordu. Ailemiz içerisinde hep ikilemde kalıyordum çünkü bir tarafım çok seviliyormuş gibi, bir tarafım da hiç sevilmiyormuş gibi hissettiriyordu. Ve bu hissin bir sonu olur muydu hiç bilemiyordum.
"Tamamdır," gülümseyerek babama döndüğümde o da bana aynı karşılığı vererek gülümsedi. Güldüğü zaman belli olan göz altları ona çok yakışıyordu. Ona yakışan ve bir tek onda güzel duran çok şey vardı ancak o kendisini hiç bu kadar sevmiyordu. Benim onu sevdiğim kadar kendisini sevmiyordu.
"Çok yakışıklısınız Bay Taeil," dediğimde ufak bir kahkaha atarak beni kolları arasına çekmişti. "Baban benim, bende onun kıyafetlerini seçtim. İkimiz de bugün çok yakışıklıyız." dedi gülümseyerek, tam o sırada ise ilk önce kapı çalındı, ardından da Johnny babam içeriye girdi. Babamın dediklerinden sonra direk üstünü inceledim. Keten bir pantolon gitmişti üstünde ise Taeil babamın ki ile benzer bir ince beyaz kazak vardı. Saçlarını her zaman ki gibi geriye doğru şekillendirmişti.
Beyaz rengini onun üzerinde çok görürdük. Çünkü bir doktor olarak bu rengi her zaman üstünde taşırdı ve ona da yakışırdı.
"Hazır mısınız?" diye sordu tek düze sesiyle, babamdan ayrıldığımda ilk o ayağa kalktı sonra ben. Taeil babam "hazırız hayatım." diye cevap verdiğinde ise odamdan çıktık. Çıkar çıkmaz kendi odasından çıktığını tahmin ettiğim abim de koridorda gözüktü. Abimi gördüğümde kaşlarımı çatmadan edemedim. Üstünde bir zıtlık mevcuttu, hepimiz beyaz rengi ve beyaza yakın tonlar giymişken abimin altında siyah kumaş pantolon üstünde ise kırık beyaz bir kapişonlu vardı. Ancak babam ona sesini asla çıkarmadı.
Her zaman yaptığını yaptı ve kurallar ne olursa olsun onun uymamasını göz ardı etti.
____________
Size sunulan ne ise, onun için şükretmeli ve ilerisini gerisini araştırmaya bir son vermelisiniz diyordu okuduğum bir kitapta. Hayatınız geçmişi ve geleceği ile size ne getirirse onu sonsuz şükranlarla kabullenmelisiniz.
Ancak içten içe her zaman yadırgadım bu satırları, her okuduğumda üstelik. Çünkü geçmişi değiştiremezsin belki ancak senin geleceğini etkileyen ve değiştiren bir geçmişi mutlaka merak etmeli ve araştırmalısın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
la tòska° nct
FanficYeni bir gün doğana kadar, kapalı kapıların ardında sesimi kimse duymayacaktı. beatrisJmn_2 ° |johnny, taeil, jaehyun and more...| start: 23.09.23 finnish:??.??.??