Pardon Bebek |Taekook

~sst guzelim

Sabah uyandığımda üstümde hissettiğim ağırlıkla gözlerimi araladım.

Ben neden iki gündür fazla şok geçiriyorum. Bu adam beni öldürür.

Jungkook koala gibi sarılmıştı bana. Ve üstümdeydi.

"Bella, kalkmayı düşünüyor musun üstümden? "

Cevap vermedi. Kolunu dürttüm bu sefer daha sıkı sarılmıştı.

"Jungkook, nefes alamıyorum. Üstümden kalkar mısın? "

"Hmm."

Kollarını gevşetti ama hala üstümdeydi. Yatağa atabilirdim ama kendi kalksın istiyordum.

Ben de kollarımı ona sardığımda gözlerini sraladı ve onu ters çevirdim.

Bu sefer üstünde olan bendim. Gözlerini kocaman açmış beni izliyordu ki odaya Namjoon girdi.

"Hadi k- a pardon ben kahvaltıya çağıracaktım böldüğüm için üzgünüm. "

Gözlerini pörtletmiş ona bakarken bir anda ayağa kalktım.

"Ya bak yanlış anladın hyung vallaha düşündüğün gibi deği-! "

"İşiniz bitince gelirsiniz ya. "

Sırıtarak odanın kapısını kapattı. Ahh siktir ya. Bir sen eksiktin zaten. Ya bizi aynı odaya yatırma fikri en başından beri saçmaydı zaten.

"Sen niye üstüme çıktın ki? "

"Sana iki kere kalk dedim kalkmadın ben de seni üstümden attım o da yanlış anladı işte. "

Sona doğru sesim kısalmıştı. Utandım, hem de çok fazla utanmıştım.

Ya çocuğu bir yanlışlıkla aradım başıma gelenlere bak amına koyayım!

Yataktan kalktım ve banyoya girdim. İşimi halledip çıktığımda yatak toplanmıştı ve Jungkook burda değildi.

Kahvaltıyı bizimle yapmasını çok isterdim. Belki de aşağıdaydı. Odadan çıkıp aşağıya indim.

Mutfağa girdim fakat orda da yoktu.

"Gitti mi? "

"Kim Bogum mu? "

"Siktirsin, gitti dimi o da! "

"Hayır burdayım canım kardeşim. "

"Hay sikeyim böyle işi. Jungkook gitti mi?"

"O Jungkook muydu?! "

"Yakışıklıdan bahsediyorsan tuvalette. "

"Kes sesini sen seninle konuşmuyorum. "

Arkamı döndüm ve tekrardan yukarıya çıktım. Pijamalarımı değiştirip okul üniformamı giydim. Malum bugün o lanet okula gitmek zorundaydım.

En azından geç kalmadım daha bir saat var.

"Ben eve gideyim artık, malum okul da var. "

"Olmaz öyle şey! Kahvaltını yap sonra Taehyung ile beraber gidersiniz. Aynı okuldasınız sanırım. "

"Evet aynı okuldayız fakat önemli değil ben gideyim. "

"Hayır hayır kahvaltıya kal. "

"Namjoon hyung istemiyosa rahat bırakabilirsin. Zorlama işte."

Sesim çok kısık çıkmıştı. Büyük ihtimalle gözlerimden de kalmasını istediğim açık bir şekilde belli oluyordur.

"Peki, kahvaltıdan sonra evime uğrayabiliriz. Ben de hazırlanırım ve gideriz. "