hoofdstuk 12

106 2 0
                                    

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

♪ Say It Right – Nelly Furtado ♪

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

♪ Say It Right – Nelly Furtado ♪

'Levi, kom je nog uit bed?' klinkt mam in mijn deuropening. Ik lig al een kwartier wakker in bed, te gesloopt door mijn interactie met Mirre om me uit bed te kunnen verplaatsen.
'Ja, ja. Ik was al bezig', snauw ik. Pas wanneer mam uit de deuropening verdwijnt, klauter ik omhoog.

Ik heb helemaal geen zin in school. Echt niet. Gewoon helemaal, absoluut, totaal, volledig niet. Hoe moet ik Mirre normaal aan kunnen kijken?
Sterker nog, hoe moet ik Felix normaal aan kunnen kijken?

Ik raap wat kleren bij elkaar en schuifel de badkamer in. Daar trek ik mijn joggingbroek en shirt uit en stap meteen onder de stromende kraan, waardoor ik een koude vlaag water over me heen krijg.
Wanneer ik van de shock bijgekomen ben, begin ik mezelf grondig te wassen. Zo goed zou iemand zichzelf nog nooit gewassen hebben. Ik hoop Felix van me af te wassen, hem uit mijn hoofd te krijgen.

Normaal douche ik nooit 's ochtends, maar vandaag is een uitzondering. Het moet wel om me schoon te spoelen na wat ik gisteren voor elkaar heb gekregen.

Na bijna tien minuten mezelf hebben staan schrobben in de douche, draai ik gefrustreerd de douchekraan uit en begin me af te drogen. Mijn wasbeurt heeft geen succes geleverd.

Ik kleed me aan en ga daarna naar beneden. Wanneer ik plaatsneem aan tafel, kijkt mam verbaasd naar me op.
'Sinds wanneer douche jij in de ochtend?' vraagt ze zodra ze mijn natte krullen opmerkt. Chagrijnig kijk ik haar aan.
'Wat maakt jou dat uit? Mag dat niet?' hap ik haar toe. Verrast kijkt mam me aan.
'Dat zei ik toch niet, schat?' stamelt ze.
'Ga me nou geen "schat" noemen! Je zei het omdat je niet wil dat ik 's ochtends douche', zeg ik bot. Mams wenkbrauwen schieten omhoog.

40 seconden met één jongen - herschreven versieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu