I Married The Mafia Boss

Chapter 1: The Target

Luciella Tsukasa POV

Inayos ko ang pagkakaupo ni Mr Bear sa tabi ko kasabay ng pag aadjust ng dala dala kong napakalaking pink travelling bag. Tumatagaktak na rin ang pawis ko sa sikip at init ng jeep na kinalulunan ko ngayon. Iritableng tiningnan ko ang babaeng kasasakay pa lamang ng jeep at nakatutok sa inuupuan ni Mr Bear ngayon.

"What? Hini pwede kalong ke Mr Bear!" I arched my eyebrows at her but it looks like she wasn't bothered by what I just said. Patuloy pa rin niyang pinapasadahan ng tingin at inaabangang alisin ko ang pink life sized Teddy Bear na nakaupo sa tabi ko.

"Upuan ng tao yan Miss. Ilang taon ka na ba? Hindi mo ba nakikita, di kumportable ang mga tao dito. You should be sensitive." Mataray na niyang saad sakin habang inililibot ko ang tingin ko sa mga taong ngayon nga ay nakatingin na samin. I crossed my arms to further emphasize what I am going to say. Letsee! Bakit ba kasi ang hirap mag takalog?

"The seat was paid. Kasing halaga ng pwet mo to be exact. Now who should be sensitive? Ang sikip sikip na dito ka pa susiksik at nag eeskandaro? You're even delaying our trip sa pinakgagagawa mo now. You should be ashamed."

"Damn you Haponesang barok!" she squealed habang bumababa ng jeep.

"ekskandalosa." I whispered habang pumikit at sumandal kay Mr Bear.

"O kasya pa, syaman, syaman! Pasok lang para makaales na tayo." Nagising ako sa sigaw ni Manong Driver at sa lalong pagsikip ng upuan. Nakita ko din kung paano ma deform ang katawan ni Mr Bear dahil sa patuloy na pagsisiksikan ng mga tao sa loob ng Jeep. Kawawa naman siya. "Manong, ang init init na pinaksiksikan mo pa kame sa loob? Ano ba klaseng saksakyen to? I'm not ready to be in a sardines commercial!"

"Kung di ka kumportable Miss, bumaba ka na lang dito. Ganito talaga kaming mahihirap." pinasadahan ako ng tingin ng driver na ikinakilabot ko kaya dinampot ko ang travelling bag at si Mr Bear at mabilis na nagmartsa palabas ng jeep.

Nahalungkat ko na lahat ng bulsa ng travelling bag ko ngunit di ko pa rin Makita ang wallet, mga gadgets at especially ang cellphone ko. Napaka init at nasa gitna kami ng Edsa, walang pera, pawis at gutom.. Well, literally it's just only me. Hindi ko na rin makokontak si Onii-chan dahil nawawala ang phone ko. Mabuti pa nga itong si Mr Bear, hindi nakakaramdam ng gutom. I throw him a murderous glare. Hindi kaya siya ang kumuha ng wallet ko? Sinakal ko si Mr Bear sa inis na tahimik na nakaupo sa bag ko. "Now spit it out young Man and I'll let you live in peace!" Kausap ko sa pobreng stuff toy na bumaling naman ang ulo sa kaliwa na tila batang hindi naiintindihan ang sinasabi ko.

Greyson Wellmax POV

Kanina ko pa siya pinagmamasdan na hindi mapakali sa pagsilip sa sniper scope. Paroon at parito si Mr Sky kaya naman nahihilo nakong tingnan siya. He is the like to shoot-and-kill his opponent without hesitation kaya nagtataka ako kung bakit nahihirapan siya kay Lance Roosevelt.

"Fucking asshole!" And for the nth time, I heard Boss cursed in irritation. Bihira ko siya nakitang nagkakaganito, sumabit ba ang plano namin this time? Umiling iling ako at pinigilan ang matawa, hindi na maipinta ang mukha niya ngayon. Pfft, the Ranked One in Black Dragon Organization worldwide is losing his nerves right now.

"Boss, problem?"

"Shut your fucking mouth Wellmax or I'll shoot you and your noisy mouth shut!" sumilip ulit siya sa sniper scope saka muling umusal ng isang namumulaklak na mura. Nakiusyoso na rin naman ako at sinilip ang sniper scope kaya narealize ko kung bakit nagkakaganito si Boss. Napasipol ako ng mabungaran ang isang babae sa view. Nakatanaw ito sa labas ng bintana at pinagmamasdan ang mga nahuhulog na bulaklak ng Narra tree. Jackpot si gago isip isip ko! Saan naman kaya niya nakuha yung babae? Mukhang bata ito sa pink at polka dotted na malaking travelling bag at sa tantiya ko, maliit din yung babae dahil hindi pa ito umabot sa balikat ni Roosevelt. Mas nakuha naman ng attention ko ang life sized pink teddy bear na bitbit niya sa kaliwang kamay. Pedo amputa. Anak ba siya ni Roosevelt? Sa pagkakatanda ko sa record na nakuha ni Cross, single naman ito. Baka anak niya sa labas? HAHA tarantado din pala tong si Roosevelt, magaling magtago ng sikreto. Natatawang muli kong ibinaling ang tingin kay Boss na agad ko namang pinagsisihan dahil tiningnan niya ko sa pinakang nakakamatay niyang tingin. Then let me quote it, 'If looks can kill I should be fucking dead right now.'

"To my surprise I found my daylight  In summer skies,

Colors came out in waves  when I first saw your face shine through,

A spotlight fell that day, I'll make this loud so you can hear me say;

Hey there one in a million,

I feel alive as our love it collides, You put life into motion,

You've got me spinning out of control"

Luciella Tsukasa POV

I don't feel right sa office na kinatatayuan ko ngayon. He said my Onii-chan asked him to pick me up but I feel something wasn't right. Where's Lou-nii? And I felt someone looking at us at the distance. Lumingon lingon ako para hanapin kung sino man yon just to saw the flowers came from the Narra tree outside the office falling freely on the air. It was like the Cherry blossom of japan, yellow version nga lang and mas maliliit tingnan. Kawaii~ (cute~) Ngunit imbis na cellphone ang kunin ko para kunan ng litrato ang nalalagas na mga bulaklak, napadampot ako sa pink kong ballpen sa gulat ng may pumasok sa pinto. Now I'm ready to stab the bastard who held me captivate in here ngunit bago ko pa gawin yon, iniluwa na ng pintuan ang gwapo, matangkad at nakangiting lalaki and he's looking straight at me. Nabitawan ko ang ballpen na agad naman niyang pinulot para iabot sakin then offer his hand for a handshake ng makuha ko ang ballpen mula sa kanya.

"Lance Roosevelt." And I saw the most vibrant smile on the universe. Shit! Napahigpit ang sakal ko kay Mr Bear na haggang ngayon ay hawak ko pa din and diverted my face on the other way that this guy cannot see for I can feel the heat rushed up on my face. I'm blushing holy craaap!! And for the second time I dropped my pen, and when I tried to get it, he quickly pushed me over the table and pinned me. Damn! A womanizer and I dropped my guard but not so fast. This bastard! Hinugot ko ang katana ko sa loob ng katawan ni Mr Bear ngunit agad na nakaiwas si Roosevelt na nananatili pa rin sa ibabaw ko. I glare at him.

"For a beautiful woman, you are fierce but sad to say.." he paused for a while and I can feel the tension in the air. Hindi ko rin maigalaw ang kanang kamay kong may hawak na katana. I heard my sword dropped down on the floor and my wrist felt numb on the way he pressed it. "You are still a woman." After hearing him say it, I feel so hopeless so I just closed my eyes and felt his heavy body on top of mine, unmoving. I opened my eyes just to realized na naliligo nako sa dugo.. Sa dugo ng walang buhay na si Lance Roosevelt.

Loulliel Tsukasa POV

"Onii-chan!" umiiyak na yumakap sakin ang nakakabata kong kapatid na si Luciella. Nagulat ako ng tawagan ako ng police station earlier dahil sa nagyari. They said nadamay ang kapatid ko sa isang shoot out pero nadampot na nila ang tunay na may sala. I did not bother to ask other details and rushed at the scene immediately sa sobrang kaba na naramdaman ko earlier. I'm glad she was okay and seeing her now was a relief. She grew up to be a very beautiful woman now. The last time I saw her is when she was 7, before she migrated to Japan. I pat her head, embrace her and wipe her tears away. "Your safe now okay? Nii-chan's here now so hush." I smiled at her, a reassuring smile to stop her from crying and she did.

"iku yo?" (let's go?) I offer my hand and she grabs it smilingly. "Let's get you home brat. Look at you, you stink now." I stopped myself from laughing and look back at her pouting her lips in protest. Tinakpan ko pa ang ilong ko para I emphasize further ang sinabi ko and wrinkle my nose.

"ONII-CHAAAAAAAN!!!! YOU'RE DEAD!!" she swings her katana and I started running away while laughing hard. This hot headed imouto (little sister), she's totally back!