Kendini görüyordu. Bir ağaca yaslanmış. Tam kalbinin üstünde bir hançer var. Canının yandığını görüyor bir eli tamamen kan diğeri ise hançerin sapını tutuyor.
"Sana demiştim.. seni kurtaracağım.. diye.. bana inan..madın."
Önünde birisi vardı karanlıkta girebildiği tek şey ölüm kırmızısı iki çift gözdü.
Derin bir hıçkırık..kimse ağlıyordu.
"Şşş ağlama..ben.. memnunum..yine olsa..gene yaparım.
"Nefesini tüketme. Canın yanıyor hemde benim yüzümden. Gitmek zorundaydım meleğim özür dilerim. Ama dayan tamam mı geçecek söz veriyorum."
"Güzelim..seni se.."
Gözlerinin kapandığını gördü. Ve her yer kanı ile sulanmıştı. Zorlukla inip kalkan göğüsü durmuştu. Karşısındaki yanına geldi hala kim olduğunu anlayamamıştı.
"Seviyorum meleğim."
Ve cansız ölü bedenine masum bir buse kondurdu.
"Ama hiçbir iblis ile melek kavuşmaz mı?"
_____
Gözyaşları içinde yatağında doğruldu Murat. Yorganı fırlattı. Saat daha 5 idi.
Bilgisayarının başına geçti. Yetmişti artık belki bununla alakalı bir şeyler bulabilirdi internette. Araştırmaya başladı. Hatırladığı ilk ayrıntıyı yazdı.
"Üzerimde aynı o kızda ki gibi kara bir pelerin vardı. Yazalım bakalım ka-ra pe-le-rin heh arat. Bu ne efsane mi? Hah gerçek gözümle gördüm."
Sayfaya tıkladı.
"Bundan yıllar yıllar önce insanlık yeni yeni kurulmaya başladığında şeytan cehennemin kapılarını açtı ve iblisler dünyaya görülmemiş bir açlıkla saldırdı. Buldukları herkesin ruhunu emen aç yaratıkların duracağı yoktu. Melekler bunun üzerine ruh taşlarını dünyaya getirdi. Ve her birisi bir hayvanın asil ruhunu aldı. İnsanlardan layık olanları seçip savaşmaları için eğitti. Karanlığı kovalarken kendi karanlıklarını unutmamaları için kara birer pelerinli örtündüler. Sabah olduğunda gizlenip gecenin ufkunda avlanan birer aç avcıydılar. Zaman geçtikçe fâniler öldü ama ebedî ruh taşları göreve devam etti. Bir teşkilat oldu adı da Kara Pelerin."
Derin bir nefes verdi.
"Etkileyici. Ama iblisler hakkında daha fazla bilgi yok şu üçgen neymiş bakalım."
Görsel aramadan baktığında adının 'HAYAT ÜÇGENİ' olduğunu öğrendi.
_____
Okul
"Günaydın Murat'ım naber?"
"İyidir Selim'im iyi senden."
"Nah iyidir lan puşt göz altların çökmüş resmen uyumadın mı gene?"
"Uyudum ama kabus görünce korktum biraz sonrada uyku tutmadı."
"Ne kabusu oğlum iyi misin?"
"Yok öldüm ya şerefsiz birisi öldürdü. Tekrar da edemiyorum ki."
"İlahi salaksın ya Murat."
İkiside güldüler. Ardından hocanın sınıfa girmesiyle yerlerine oturdular.
"Günaydın meleğim."
"Sana da günay.. Meleğim mı?!"
Murat'ın içini bir korku kapladı. Melek. Meleğim demişti ona.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Pelerin
Teen Fiction"Bu anı ne zamandır beklediğimi bilemezsin" Hava dönerek gelen hançerin ucu Yağız'ı gösteriyordu. Sıkıca gözlerini kapattı artık kaçış yoktu. Ama hiçbir şey hissetmedi ölüm bu muydu? Gözlerini ona dokunan ve sıcacık hissettiren bir çift el ve bir o...
