Jakże to cudowne miejsce, niby zwykłe drzewa, krzaki i inne rośliny, ale czy właśnie nie to jest piękne? Ta prostota tego miejsca, wszechobecna zieleń i nieustanna muzyka. Jaka muzyka pewnie zapytasz. Szum wiatru, szelest drzew, delikatny śpiew ptaków gdzieś w oddali, cichy odgłos twoich kroków, to jest właśnie muzyka lasu. Wszystko jest niby takie proste i zwyczajne, dlatego tylko nieliczni widzą w tym piękno, bo czy ostatecznie prostota nie jest najpiękniejsza?

CZYTASZ
Mały tomik poezji i przemyśleń życiowych
PoesíaMyśli prostego człowieka ubrane w ładne słowa