Isabelle's profiel
"Heey Isabelle" hoorde ik vanuit de gang dat zou Emma wel zijn m'n beste vriendin."Heey Emma alles goed" "Ja prima" antwoordde ze."Ik heb geweldig nieuws..... ik heb kaartjes voor het R5 concert, is dat niet geweldig" zei Emma "Uhmm ja!!!" R5 vind ik een geweldige band ze zijn zo goed en ook best knap eigenlijk, ik weet niet wie ik het best vind of het coolst of het knapst. M'n beste vriendin wel ze is stapel op Ross lynch. "Wat voor plaatsen hebben we eigenlijk?"vroeg ik "Nou uhm staan!!""Wat!? Dat is awesome!!"zei ik. Ik was best blij met staan plaatsen, maar ook weer niet, want als ik of m'n beste vriendin onderuit gaat, dat wil ik echt niet. Na een kwartiertje ging Emma naar huis. "Wanneer is het concert?"zei m'n moeder. "Aankomende woensdag" antwoordde ik. Die woensdag gingen we snel weg, eigenlijk was het officieel nog dinsdag maar dat maakt niet uit. We stonden voor de deur en we wachtten tot we naar binnen mochten. Het duurde uren maar dat is het hoop ik wel waard. Toen we eindelijk naar binnen mochten gingen we vooraan bij het podium staan, zodat we het zometeen goed konden zien. Een paar uur later werd er aangekondigd dat het begon. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa het begint!!". "O no, here we go hear your voice on the radio like every single song is about you every sec that we spent lots of mess stuck up in my head got me so distrackted and confused" begint Riker. Dit is m'n lievelings lied van hun. Na pass my by, grazy 4 you en love my like that is er een korte pauze. Ik kijk naar m'n vriendin die al de hele tijd aan het schreeuwen is en ik zie dat ze erg bleek is. Gaat het een beetje je ziet bleekjes?" "Ja het gaat wel ik denk dat het door het schreeuwen komt." "Oke dat zou het vast zijn." Ze glimlacht en kijkt weg, ik geloof er geen snars van, echt niet, maar ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik kan niet zeggen dat ze hier niet meer mag zijn en dat ze weg moet dus ik laat het hier maar bij en ik zie wel, maar als er iets gebeurt is het haar eigen fout. "Ain't no way we're goin' home" hoor ik. Ik kijk op en ik heb oogcontact met Riker. Ik blijf hem aan kijken en hij mij todat ik om val doordat er iets tegen m'n been aankomt. Ik kijk opzij het is Emma. Wat moet ik doen!? Ik wenk een bewaker. "Ze viel in eens flauw" zeg ik snel. De bewaker kijkt me strak aan en sleept haar mee het ziet er pijnlijk uit. Ik klim over het hek en kijk eerst naar Riker die me bezorgt aan kijkt, en loop achter de bewaker aan. Even later sta ik in een erg witte kamer en wacht tot de dokter klaar is met m'n vriendin. "Meisje, je vriendin is oververhit dus het duurt wel even tot ze wakker is." "Ja, dus wat wilt u zeggen" zeg ik iets te bot. De dokter kijkt me strak aan en zegt: "Dat je beter weg kan gaan." Ik vind het niet leuk maar ik doe toch maar wat de dokter zegt. Ik ga in de hal wachten tot het concert af is. Ik hoor heel vaag het lied 'smile'. Ik begin zachtjes mee te zingen en als het lied af is zegt de band gedag en is het concert af. En nu wachten tot Emma hier is. Ik loop heen en weer tot ik tegen iemand aan loop "O sorry het spijt me ik.." "Het maakt niet uit hoor" onderbreekt de persoon me. Zijn stem klinkt bekend. "Hi ik ben Isabelle en jij bent..?" "dat maakt niet..." "Riker" zeg ik zachtjes zodat niemand het hoort. "Dat had je erg snel door" zegt hij. "Sorry ik ben nou eenmaal goed in stemmen herkennen." "Hee hoe gaat het trouwens, ik zag je vallen." "Met mij gaat het prima, maar m'n vriendin is de gene met wie het minder gaat. Zij viel tegen me aan." Het was erg moeilijk om te zeggen. Ik begin bijna te huilen, helaas merkt Riker het op. "Gaat het een beetje? Hee kom hier." Hij geeft me een knuffel. Ik probeer me eruit te trekken, maar hoe harder ik het probeer hoe meer kracht hij geeft "Eigenlijk hoopte ik dat je het niet zou zien, dat ik me rot voel." "Ik ben nou eenmaal goed in dat soort dingen zien." "Cliché" zeg ik, Hij begint te lachen. "RIKER!!" hoor ik achter me. Riker laat me los en zegt dat hij er aankomt. "Hier, m'n nummer zodat je me kan bellen als je me nodig hebt." Hij kijkt me een beetje apart aan en voor ik mijn nummer kan geven is hij weg. Even later komt Emma naar me toe gelopen. Ik omhels haar en we lopen naar de auto. Mijn vader zet Emma af en dan rijden we naar huis. "Hoe was het concert?" vroeg m'n moeder. "Het was leuk alleen, de 2e helft niet, want Emma ging onderuit." M'n moeder en vader keken geschrokken. Ik zei dat ik naar bed ging en ik kleede me om en ging slapen. De volgende dag moest ik vroeg opstaan. Ik had echt geen zin om naar het bejaardetehuis te gaan, waar ik vrijwillegers werk doe, maar het moet. Ik stond op, at wat en ging weg. "Goede morgen mevrouw van Dijk, hier is uw ontbijt. Gaat alles goed met u?" "J-ja het gaat goed met me m'n kind, ik heb gisteren nog spaghetti gegeten" zei ze. "Nou dat is lekker en was meneer Visser er ook?" "Ja het was heel gezellig" "Da's mooi, maar ik moet er nu vandoor ik zie u nog wel, kan ik nog wat voor u doen?" "Nee hoor " "Goedemiddag nog" en ik liep weg. Na dat ik de rest van de ouderen had geholpen, mocht ik weg en ik zette Rikers nummer in m'n mobiel. Ik appte hem en hij reageerde meteen terug. Na even met hem gepraat te hebben ging ik naar Emma's huis. Ik vertelde alles over wat er gebeurt was toen ze in het hulpcenterum lag. Eerst geloofde ze me niet. Ik liet het nummer zien en toen geloofde ze me wel. "Ik denk dat ik hem leuk vind.. nou denk ik, ik weet het zeker! Maar vind hij mij ook leuk? Waarschijnlijk niet hij.. Hij kan elk meisje krijgen, waarom zou hij mij nou willen?" zei ik iets te snel. M'n vriendin keek me aan van, 'wat?' en we begonnen te lachen. Daarna vroeg ik of ze begrepen had wat ik zei, maar dat was niet het geval, dus ik zei het opnieuw alleen wat slomer. Emma zei dat hij me waarschijnlijk niet leuk vind en ik was het daar wel mee eens. Het was alleen niet leuk om te horen...
