Wound Of the Hearts | Taekook

FİNAL

Yeni ve son bölümle karşınızdayım bebeklerim...
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim... <3

Bu fic beklemediğiniz gibi bitmiş olabilir :( ancak benim gerçekten içime sindi!

Bu arada 29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsunnn... 🇹🇷

*********

Her insanın illaki bir keşkesi olmuştur şimdiye kadar yaptığı şeyler için. Keşke bunu giymeseydim, keşke onu söylemeseydim, keşke oraya gitmeseydim...

Tabi yapamadıkları için de keşke diyebilir insan. Özellikle sevdikleri kişi için bir şey yapamayınca bu keşkeler dile gelir insanda. Yapamayacaklarını bilseler bile bu keşkeler hep yüreklerinden geçer.

O gece Hoseok ve Jessi'nin evinde toplanan herkesin de aynı böyle keşkeleri vardı.

Jessi'nin keşkesi babası olmuştu misal, keşke babam beni ve Hoseok'u korumak için önümüze geçmeseydi diyordu; keşke bunu yapmasaydı. Evet son iki yıldır kendi halindeydi ancak öncesinde yaptığı kötülükleri kapatamazdı bu, o suçluydu ve orada ölmeyi en çok hak eden oydu. Keşke ben ölseydim diyordu bu yüzden de.

Hoseok ise keşke Yugyeom ile hiç sevgili olmasaydım diyordu. O da tüm olanlar yüzünden kendini suçluyordu.

Jin, Namjoon'u tek gönderdiği için keşke onunla gitseydim, onunla beraber bende vurulsaydım diyordu.

Yoongi eşinin ve arkadaşlarının vurulmasını engelleyemediği ve kendi vurulmadığı için keşke diyordu, keşke onlarla ben de vurulsaydım ya da buna engel olabilseydim.

Ne yazık ki bu pişmanlıklar ve keşkeler boşaydı, geleceğe bakmak gerekiyordu artık.

6 ay geçmişti bu olayın üzerinden ama hepsinin aklında mıh gibi kazınmıştı bu olay. Nasıl kazınmasın ki! Büyük bir felaket yaşamışlardı ve hâlâ bunun izlerini taşıyorlardı.

Jimin yine oturduğu yerde göz yaşlarına boğularak karnını okşuyordu bu olanlar aklına gelince. Kocaman olmuş karnı ve tombul yanaklarıyla hamileliğinin sonuna doğru gelmişti Jimin.

Yoongi sevgili eşinin saçını öperek onu sakinleştirmeye çalıştı, onun ağlamasına bile dayanamıyordu.

"Yoongi ya ben bebeğimi kaybetseydim."dedi Jimin bir anda Yoongi'nin gözlerine bakarak.

"Bebeğimi kaybetseydim sen hâlâ benim yanımda olur muydun?"

Yoongi'nin cevabı netti, her şekilde güzelinin yanında olurdu o. Onu kanlar içinde görünce karnındaki bebekten çok onun öleceğini düşündüğü için üzülmüştü. Evet çocuğunu tabiki seviyordu lakin Jimin'siz bir hayat da düşünemiyordu.

"Tabiki güzelim benim. İkinizi de çok seviyorum ama ben sana bir söz verdim. Hep senin yanında olacağım dedim. Bak yanındayım, kızımıza da bir şey olmadı. İkinize de bir şey olmadı neyseki."dedi Yoongi ve Jimin'in saçlarını öptü.

"İyiki varsınız."dedi Jimin de Yoongi'ye karşılık.

"Kalk hadi oradan üşüteceksin."dedi Yoongi bir süre Jimin'e sarıldıktan sonra.

"Ama biraz daha otursam."demişti Jimin ise dolu gözleriyle. Yoongi onun bu haline asla dayanamazdı normalde ama sağlığı söz konusu olduğu için bu bakışlara kanmadı.

"Kalk güzelim benim ama, hasta olmanı istemeyiz değil mi? Hem kızım da kızar sana beni dinlemezsen."dediğinde Yoongi'den destek alıp kalktı Jimin soğuk taştan.