Elif bugün koreye gidecekti ve cok heyecanlıydı. Hep hayaliydi koreye gitmek ve sonunda oluyordu. Onun icin bundan daha güzel bir şey olamazdı! Elif heyecanla annesine;
- Anne valizime son gerekenleri de koydun mu?
Annesi:
-Evet acele et!
-Zaten acele ediyorum! Bu arada babam nerde?
-Baban uçakta acıkırsın diye sana bir şeyler almaya gitti
-Ya uçakta alamıyormuyum?
-Uçakta yiyecekler paralı ve de pahalı Elif!
-Of tamam. Sorsana geliyormuymuş?
Derken babası gelir ve aceleyle çıkarlar. Havaalanı'na geldiklerinde son kez sımsıkı sarılırlar ve anne dayanamaz ağlar. O sırada kardeşi Sümeyye de gelir ve;
- Hey bensiz nasıl ağlarsınız? der.
Ve hepsininde gözleri ıslanır. Elif usulca gözlerini siler ve;
- Tamam yeter bu kadar. Of cok sulu gözlüsünüz! diyerek araya espiri katıp biraz moral düzeltmeye çalışır. Ve uçağa binme vakti gelir herkese el sallar ve tam giderken Sümeyye onu durdurup bir kere daha sarılır. Sonra eline birşey sıkıştırarak ablasına bakar ve ikiside gülümserler.
