Kitapta psikoloji bozucu sahneler olacağı için yetişkin okuyucuların okuması önerilir. Küçük yaştaki okuyucular okursa sorumluluk bende değildir!
Kitabımın bütün hakları bana aittir lütfen çalmayın bu kitap benim emeğimdir.
İçinde bir sürü suçluyu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tan denilen şahısın yüzüne bir tane tokat yapıştırdım. Bu onun gülmesini solduruvermişti. Gözlerini bana dikerek bakıyordu.
"Git odamdan."
Hala yüzüme bakıyordu.
"Çık git odamdan!"
Sadece kafasını sallamakla yetinip hızlıca odadan çıktı, kapıyı ne kadar nazikçe kapatsada kırabildiğini sezebiliyordum. Odanın havası biranda boğucu gelmişti, içime bir öküz oturmuştu sanki. Gözlerimi boş duvara diktim yaptığımdan pişmanlık duyarken.
Tan
Odadan kırılganca çıktığımda duygusallaştığımı hissettim. Sevilayın olduğu odadan uzak bir yere giderek oradaki boş mavi duvara yaslandım.
"Sen erkeksin! Niye ağlıyorsun?"
Yüzüme sertçe sol elimle bir tokat yapıştırdım.
"Kendine gel!" yüzüme tokatlamaya devam ettiğimde, yüzüme tekrardan bir tokat yapıştıracakken bir el beni sertçe tutup tokatı vurmama engel oldu. Gözlerim hemen ona öfkeyle dönünce karşımda okuldaki yakın arkadaşlarımdan biri olan Özgür duruyordu.
Bakışlarıma tepki olarak sıkıntıyla nefes verdi ve sıkıca tuttuğu ellerimi ondan sertçe çekerek kurtardım. Bileklerimi ovalarken düşünceli bir şekilde konuşmaya başladı.
"Bro napıyorsun kendine?"
Özgürün üstüne yürüyüp iyice dibine girdiğimde gözlerine baktım. Özgürde bakışlarını hiç kaçırmayarak korkusuzca ne diyeceğime bakıyordu.
"Sizene! Rahat bırakın bugün beni, peşimden hiç kimse gelmesin yoksa kötü olur." hızlıca tersçe bir cevap vererek adımlarımı hemen upuzun merdivene yönlendirdim.
Özgür
Ardanın yanına kantine indiğimde kendisi telefona bakıp tostunu yemekle meşguldü, aç yemin ediyorum.
"Arda."
Bakışlarını telefondan ayırarak bana yönelttiğinde boş boş bakan bakışlara maruz kalmıştım.
"Ne var bro, kızlara bakıyordum."
Dediği cevapla gözlerimi devirdim.
"Peki Aslıya ne oldu canım arkadaşım?" diye dalga geçtim, hep biriyle olup sonra başkasıyla olmayı nasıl becerebildiğini anlıyamıyordum ve anlamakta istemiyordum zaten.
Böyle şeyler bana cidden çok tuhaf geliyordu, gözlüğümü elimle düzeltme gereği hissetmiştim. Hem yalancıktan aşktan bahsederken Ardanın dediğini duyamamıştım bile... Aklıma o yüz, o yüz gelmişti...
