Luna Snape Zamanın Kadını

Zamanın Belirsizliği

Gözlerini açmaya korkan çocuklar bir çatışma sesiyle irkildi. Düello sesleri tüm tüneli sardı. Korkak bir şekilde gözlerini açan çocukların ilk gördüğü yoldaşlık üyeleri ile muhafızlar arasında yapılan savaştı. Ancak görünen o ki yoldaşlık zayıf düşmüştü.

Bazıları etraflarında Hermione'yi aramaya başladı. Bazıları bunu yapmaya korkuyordu.

Bu korku Hermione'nin duvarın yakınında baygın bir şekilde bulunca yokoldu. Ağır yaralı gözüküyordu ama hayattaydı.

Çocuklar kalkacak gücü nasıl bulmuşlardı? Orası meçhuldü. Ancak bazıları desteğinin gelmesinin de verdiği güvenle ayağı kalkmıştı.

Asasını eline alan genç çocuklar mağaradan dışarıya çıkmaya ve savaşmaya başladılar. Bazı şifa ile ilgilenen çocuklar yaralıların yanına kaldı onun dışındaki herkes savaşmaya çıkmıştı.

Fred yoldaşlığa doğru bağırdı.

"Zayıf yönleri 'Bombarda'"

"Ve 'yarasa umacı' büyüsü" Ginny ekledi.

Yoldaşlık ve öğrenciler tüm güçleriyle muhafızlara karşı çıkıyorlardı.

Lider muhafız ileri çıktı herkesi ağır bir rüzgarla geriye fırlattı. Çocukların oluşturduğu patlamalar güçsüz kaldı. Lider muhafız gücüne karşı koyabilen kişi yoktu. Bütün çabalar yegane kalmıştı. Tam güç zaman gücüne karşı koyamamıştı...

Muhafız bu sefer kendisine karşı koyan baş kişiyi yakaladı, James Potter'ı...

"Benim zamanım sizin akılsızlığınıza koyar. Ah büyücüler ne akılsız yaratıklar"

Diğer muhafızlar kahkahalar atmaya başladı. Öyle bir gülüyorlardı ki dışarıdan gören bir kişi aşırı komik bir şaka yapıldığını sanırdı.

Mızrağını tekrardan çekti baş muhafız ama tam o sırada beklenmeyen bir şey olmuştu.

Hogwarts şatosundan doğru gelen büyük bir rüzgar tüm muhafızları geriye fırlattı.

"Akılsız olan siz değil de biz olsaydık şu anda bu durumda olmazdık."

Diye bağırdı nereden geldiği belli olmayan bir ses. Ne kadar bakılsa da sesin kimden geldiği anlaşılmadı ve yıllar boyu anlaşılmayacaktı da...

Lakin büyücüler her ne kadar sesin nereden geldiğini anlamamış gözükse de muhafızlar anlamışa benziyordu.

"Bizim suçumuz olmayan bir şeyden bizi suçlama" dedi muhafızlardan biri.

"Ya kimi suçlayayım. Hatırladığım için kendimi mi?" Diye seslendi genç çocuk.

Şu anda herkes savaşı unutmuşa benziyordu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.

Çocuk devam etti. "Tilkiye söyle muhafız.Bunu çabuk çözse iyi olur." Durdu ve devam etti. "Selamlarımı iletmeyi de unutma"

Etrafı birden büyük bir ışık sardı. Geçmişin soluk sarısı ve geleceğin belirsiz gri tonlarından oluşan büyük ışık muhafızların acı içinde bağırmasına neden oldu.

Bu sırada orada bulunan yoldaşlık üyeleri ve hogwarts öğrencileri geçmiş anılarını ve her ne kadar fark etmesede geleceğin görüntülerini görmeye başladılar.

James'in tek gördüğü ise bir oğlan çocuğu idi.

Daha sonra belirsizlik gördü genç adam bir şüphe bulutu...