VAMPIRE PROBLEMS • TAEKOOK ✓

10

Haiii ben geldiiim!

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Viskisinden koca bir yudum içtikten sonra bardağını masaya bıraktı. O sırada başını kaldırmadan gözlerini yükseltmiş bir şekilde beni izliyordu.

Ardından çalışma masasının diğer tarafında duran bana doğru uzandı ve kravatımdan yakaladığı gibi çekiştirerek kendisine daha çok yaklaşmamı sağladı.

"Bunu düşünürüm. Peki şimdi sen söyle bakalım bana, Haejin sana neden bu kadar yakın davranıyor Jeon?!" Kelimelerin üstüne basa basa vurguladı.

"Haejin'le yakın değiliz ki, ara ara denk geldikçe konuşuyoruz o da işleri kaynatmayacak şekilde." 

"Sizi gördüğümde bileğine dokunuyordu, gösterdin mi ona izlerini?" diye sordu bu kez. Başımı iki yana sallarken, kravatımı tutmaya devam ettiği için yüzlerimizin arasındaki mesafe epeyce azalmıştı. 

Öne doğru eğilmiş bir konumda durmayı sürdürürken dudaklarımı sorusunu yanıtlamak için araladım. "Hayır Bay Kim, göstermedim elbette. Bu yalnızca ikimizin arasında. Sadece fularımı beğendi ve bakmak istedi ama çıkartmadım."

"Güzel." dedi sıktığı dişleri arasından. Ardından kravatımı bıraktığında alt dudağımı ısırarak geri çekildim.

*

Ertesi gün|

Bay Kim iş başvurusu için gelen kişilerle mülakata girmişti o evrede benimde seçimine yardımcı olmam adına içeriye girmeme izin vermişti.

Tüm girenleri beğenmeyip en son gelen adayı onayladı ve Sanat yönetmeni olarak Yeonwool'ün yerine devam etmesi adına onu işe almayı kabul etti.

Evraklarını hazırlaması için onunla konuşurken, Bay Kim odadan çıkmıştı.

Gerekli evrakların listesini eline tutuşturup Bay Kim'in peşinden gittim ve ona koridorun sonunda asansörü beklerken yetiştim. "Bay Kim, bence bu aday Yeonwool'ü aratmayacak." 

"Bakalım, diğerlerini gözüm tutmadı ama bu iyi gibi görünüyor. Bekleyip göreceğiz, en kötü deneme süreci bitiminde iş akdi feshini veririm."

Başımı olumlu anlamda salladım. Asansör kata gelip kapılar açıldığında önce Bay Kim'in geçmesini bekledim. Peşinden asansöre binerken uzanıp ofisinin olduğu kat düğmesine bastım.

Kapılar kapanırken ellerini ceplerine tıkıştırmış bir şekilde asansör aynasının demirliklerine yaslanan Bay Kim'e döndüm. "Şirket çalışanlarıyla olan motivasyon yemeğini düşündünüz mü Bay Kim?"

"Hayır." dedi kısa ve net bir şekilde. Kaşlarım havalanırken göz kapağıma gelen saçımı gözlüğümün altından hafifçe itekleyip gözlüğümü kaydırarak göz kapağımı kaşıdım.

"Senin motivasyona ihtiyacın var mı?" diye sordu aniden. Sorusu beni şaşırtırken gözlüğümü düzeltip gözlerine baktım. O da gözlüklerinin altından keskin bakışlarıyla bana bakıyordu.

"Tüm çalışanların motivasyona ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Şöyle yemek yiyip hep bir arada içki içebileceğimiz türde bir gece-"

"Sana soruyorum, diğer çalışanları değil. Motivasyona ihtiyacın var mı?"  Sözlerimi ağzıma tıkıştırdığında gülümsedim. "Evet, ihtiyacım var Bay Kim."

Başını ağır ağır olumlu anlamda salladı. "Tüm kattaki çalışanlara haber ver, yarın iç çıkışı herkes kendini ayarlasın. Bir restoranı kapattırır ayarlarım." diye hırıltılı bir sesle homurdandığında gözlerim açıldı. Hassiktir, onlar adına istediğimde oralı olmamıştı ama benim motivasyona ihtiyacımın olduğunu dile getirmemin üzerine kabul etmişti resmen!