🦋ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္•••🦋 [မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ] (Season - 2)(Complete)

Part - 13

zaw gyi

🏹 ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္ 🏹
[မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ]

               [PART - 13]

ဒီေန႔လည္းဘုံ႔ဆိုင္ထိလာေရာက္ေႏွာက္ယွက္ခဲ့သည္ေၾကာင့္...ဘုံတစ္ေန႔လုံးမ်က္ႏွာရႊင္ျပစြာမေနနိုင္ခဲ့။
သူဖ်က္ဆီးလို့ပ်က္စီးသြားတဲ့ဘဝကို..ဘုံခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ျပန္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီးၿပီး။

ဘုံ႔ဘဝ...ဘုံ႔မိသားစုနဲ႔..ဘုံ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာေနရတာအသားက်ေနၿပီ။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာသူျပန္ေပၚလာခဲ့သည္က..ဘုံ႔ရဲ့ဝဋ္ေႂကြးေတြမေက်ေသးတာပင္လား။

"ေမေမ့..."

ေက်ာင္းဝန္းထဲမွေျပးထြက္လာတဲ့ခါးေလးက...ခါတိုင္းလိုပင္ဘုံ႔ကိုေအာ္ေခၚကာ...ေျပးဖက္လာသည္။
သို့ေပမယ့္...ထိုအရာကိုပင္သတိမထားမိေလာက္သည္ထိ...ဘုံအေတြးထဲမွာနစ္ေမၽွာေနခဲ့တာ..။

"ေမေမ့.."
ႏွစ္ခြန္းေခၚသည္ထိေမေမထူးမလာေလေတာ့...ခါးစိတ္ေကာက္ၿပီး...ေမေမ့နားမွခြာကာ...ထြက္သြား၏။
"ခါး...သား..."

အနားမွရပ္ေနတဲ့သကကကသားကိုလွမ္းဖမ္းဆြဲေပမယ့္မမိလိုက္။
ခါးေလးကဒီေလာက္ေခၚေနတာကိုေတာင္သတ္ိမမူတဲ့ဘုံေၾကာင့္...ခါးေလးစိတ္ဆိုးသြားသည္လည္းအမွားမဟုတ္ေၾကာင္းသကနားလည္သည္။
ၿပီးေတာ့။
ဦးနယ္နိမိတ္ျခားေၾကာင့္....ဘုံစိတ္ဖိစီးမွုေတြအရမ္းမ်ားေနတယ္ဆိုတာကိုလည္းသကနားလည္သည္။

"ဘုံ...ဘုံ...ဟဲ့ဘုံ..."

"ဟင္..."

ႏွစ္ခြန္းသုံးခြန္းေခၚၿပီး...ပခုံးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလွုက္ရမ္းေတာ့မွသတိဝင္ကာထူးလာသည္။

"သက....သားမလာေသးဘူးလား..."

"ခါးေလးေရာက္ေတာ့နင့္ဆီကိုေျပးဖက္ၿပီး..ႏွစ္ခြန္းသုံးခြန္းေခၚတာေတာင္
နင္ၿငိမ္ၿငိမ္ႀကီးရပ္ေနတာေလ...နင္မထူးလို့..ခါးေလးစိတ္ဆိုးသြားၿပီ...ကားထဲေရာက္ေနၿပီ..."

"ဟင္...ဟုတ္လား...ငါလည္းေလ...စိတ္ေတြရွုပ္ေထြးေနၿပီးအေတြးေတြမ်ားသြားေတာ့သတိမဝင္လိုက္မိဘူး...
လာလာ...သြားမယ္..."

ေမေမက...ဦးဦးနဲ႔ျပန္အဆင္ေျပေအာင္ကူေခ်ာ့ေပးလို့မ်ား..ခါးကိုပါစိတ္ဆိုးေနတာလားဟုေတြးလိုက္မိေပမယ့္..
မ်က္ႏွာကိုခပ္တင္းတင္းထားလိုက္ၿပီး..
အဆင္ေျပေအာင္လည္းညႇိေပးရေသးတယ္
စိတ္ဆိုးစရာလား။
ေမေမကအရမ္းဆိုးသြမ္းတာပဲ။
ဦးဦးကလည္းဒီေလာက္ေခ်ာ့ေနတာကို...စိတ္ဆိုးမေျပေပးဘူး။
ေမေမကပဲဦးဦးေပၚကိုအနိုင္က်င့္တာ။
ေမေမ့ဘက္ကမေနေတာ့ဘူး။
ခါးကတစ္ပြစိစိျဖင့္...ေရရြတ္ေျပာဆိုေနသည္မွာ..ဆူပုတ္ေနေသာမ်က္ႏွာအမူအရာျဖင့္။