🦋ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္•••🦋 [မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ] (Season - 2)(Complete)

Part - 16

Zaw gyi

🏹 ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္ 🏹
[မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ]

               [PART - 17]

"ဘုံ႔ဘာသာတကၠစီငွါးျပန္မယ္လို့ေျပာ
ၿပီးၿပီေလ....ဘာလို့ေရာက္လာျပန္ရတာလဲ..."

"ဘာလို့လဲဆိုေတာ့...ကိုယ္ကေလးငယ္ကိုခ်စ္လို့ေပါ့..."

"ရွင္ရွက္တတ္ရင္ေလ...ဒီေနရာထိေရာက္မလာသင့္ေတာ့ဘူး..."

"ကိုယ္...ကေလးငယ္နဲ႔ပတ္သတ္ရင္မရွက္တက္ဘူးထင္တယ္...အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီေနရာထိေရာက္လာတာေပါ့..."

"မ်က္ႏွာေျပာင္လာတိုက္ေနတာလား..."

"ကေလးငယ္ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေျပာေျပာ...က္ိုယ္လက္ခံနိုင္ပါတယ္...အေကာင္းဆုံးအေျခအေနကိုေရာက္ဖို့အတြက္...အဆိုးဆုံးအေျခအေနေတြကို..ကိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္သြားမွာပါ..."

"ရွင္ေသသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္...အေကာင္းဆုံးအေျခအေနကိုေရာက္လာမွာမဟုတ္ဘူး ...."
ပစၥည္းေတြသိမ္းကာ...ဆုံလည္ခုံမွထလိုက္ၿပီး...ဦးမိတ္ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲအခန္းထဲမွထြက္သြားေတာ့...

"ကေလးငယ္..."

"အို...ဒါဘာလုပ္တာလဲ...လႊတ္လႊတ္.."
ဘုံ႔ေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး..ဘုံ႔လက္ကိုဆြဲကိုင္လာျခင္းပင္။

"ကိုယ္ျပန္ပို့ေပးမယ္..."

"မလိုက္ပါဘူးလို့ဘုံေျပာၿပီးၿပီေလ...ရွင္လူစကားနားမလည္တာလား..."

"ေကာင္းၿပီေလ...ကေလးငယ္မလိုက္ဘူးဆိုလည္းသေဘာပါ...ကိုယ္..သားကိုပဲသြားႀကိဳေတာ့မယ္..."

ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲလက္ထည့္ကာ...ဟန္ပါပါေျပာဆိုထြက္သြားေလေတာ့...

"ဦးနယ္နိမိတ္ျခား...ရွင္..."
ေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္လိုက္မိေပမယ့္...သူ႔ေနာက္ကိုအတင္းေျပးလိုက္မိသည္က...သားေၾကာင့္။
သူ...ဘုံ႔ကိုပထမတစ္ႀကိမ္တီတီပ်ိဳနဲ႔ခြဲၿပီးၿပီးၿပီ။
ဒုတိယအႀကိမ္သားေလးနဲ႔ခြဲမွာကိုဘုံမလိုလားဘူး။
သားေလးကလည္း...သူ႔ဘက္မွာရွိေနေလေတာ့...ဘုံ႔မွာေရြးခ်ယ္ဖို့လမ္းေရာရွိပ့မလား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•++++++
သကရွိတဲ့မဂၢဇင္းတိုက္ဘက္ကိုထြက္ၾကည့္ေတာ့....သကျပန္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း...ဝန္ထမ္းေတြေျပာလာ၏။
သက...ဘာလို့ဘုံ႔ရဲ့ေစတနာေတြကိုနားမလည္ရတာလဲ။
တစ္ေန႔..ဘုံ႔လိုအျဖစ္နဲ႔ႀကံရရင္...ဘုံ႔လိုစိတ္ဆင္းရဦးမွာကိုဘုံစိတ္ပူတာကိုသကမသိပါလား။
"ဟင္း..."
စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္..ဘုံသက္ျပင္းေလးခ်မိေတာ့...ဦးမိတ္ကဘုံ႔ရဲ့ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြကိုင္လိုက္ရင္း...