🦋ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္•••🦋 [မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ] (Season - 2)(Complete)

Part - 15

zaw gyi

🏹 ဦးကိုမုန္းခ်င္ေပမယ့္ 🏹
[မာဖီးယားရဲ့ဗိသုကာ]

               [PART - 16]

"ညေနက်ရင္...ကိုယ့္ကားနဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ေနာ္..."

"မလိုပါဘူး...ဘုံ႔ဘာသာတကၠစီငွါးျပန္မယ္.."

"ဟုတ္ၿပီေလ...အဲ့ဒါဆိုလည္းကေလးငယ္သေဘာပါ...ဒါေပမယ့္...သားကိုေတာ့..ကိုယ္ႀကိဳလိုက္မယ္..."

"ရွင္...ဘုံ႔ကို..သားေလးနဲ႔အက်ပ္ကိုင္ေနတာပဲ..."

"ကိုယ္အက်ပ္ကိုင္ဖို့မရည္ရြယ္ပါဘူး..
ဒီလိုမွမလုပ္ရင္...ကေလးငယ္က..ကိုယ့္ကိုဆန္႔က်င္ေနမွာေလ..."

"ရွင့္ကိုေလ....ဘုံေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္တယ္သိလား..."

"ကေလးငယ္...ကိုယ္ဘာလုပ္လုပ္..အျပစ္ခ်ည္းျမင္ေနတာပဲ...ကိုယ့္ရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့ျပင္ဆင္မွုေတြကို..အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ေပးပါ...နားလည္ေပးပါ...ကိုယ္ေတာင္းဆိုပါတယ္..."

ဘုံ...ဦးမိတ္ကို..ေလွာင္ျပဳံးေလးျပဳံးျပသလို..လၽွပ္တပ်က္က်လာတဲ့မ်က္ရည္စေတြကို...ပါးျပင္ေပၚအၾကာမေနခံဘဲခ်က္ခ်င္းသုပ္ပစ္လိုက္ၿပီးလွည့္ထြက္ျဖစ္၏။
အဟင္း..ဟင္း...သူ႔ကိုဘုံက..အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ေပးပါတဲ့လား။
ရွင္ကေကာက္က်စ္ယုတ္မာယုံတင္မက...
သိပ္ကိုလူလည္က်ပါလားဦးနယ္နိမိတ္ျခားရယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•******
မဂၢဇင္းတိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့...ကားေလးက္ိုထိုးရပ္လိုက္၏။
ကားေပၚမွဆင္းသြားတဲ့သက...သူ႔ကိုရွက္စ္ိတ္ေၾကာင့္..ေနာက္ျပန္မၾကည့္ဘဲထြက္လာလိုက္ရာ..

"ရပ္..."
သူ႔ရဲ့အသံေၾကာင့္...သကရဲ့ေျခလွမ္းေတြတုံ႔ဆိုင္းသြားရ၏။သို့ေပမယ့္.့..ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ရင္ခုန္သံေၾကာင့္...ေနာက္ျပန္မၾကည့္ရဲ။
ထိုခဏမွာရင္ခုန္သံကပိုမိုျမန္ဆန္လာသည္ေၾကာင့္..ရင္ဘက္ကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ျပန္ဖိထားလိုက္ရင္း...
သူ..သကအနားကိုေရာက္ေနၿပီထင္ပါသည္။
"မင္း....ယဥ္ေက်းမွုမရွိတာလား.."

"ဘာေၾကာင့္လဲ..ဘာေၾကာင့္သကကိုယဥ္ေက်းမွုမရွိဘူးထင္ရတာလဲ..."

"တကူးတကလိုက္ပို့ေပးတဲ့ငါ့ကို...ဘာစကားတစ္ခြန္းမွေျပာမသြားဘဲထြက္သြားတာကို..ဘယ္လိုသတ္မွတ္ရမလဲ.."