Hiç bir şey cezasız kalmaz

~Hiç bir şey cezasız kalmaz~4

Multimediada Mete ve Melek♡
***********************************
Eve gidip güzel bir uyku çektim. Amma yorulmuştum haa. Sabah yatağımda birisi zıplıyordu. Sesinden Melek olduğunu anladım. Ama sen şimdi görürsün benim yatağımda zıplamak neymiş!
-Abi! Abi! Abi! Kalk yaa! Geç kalıcam okula. Bir geciktirmediğin kalmıştı zaten!
Melek hanım böyle konuşa dursun,ben de onu gıdıklayayım... Onun fikrinin dağılmasını bekledim ve hızlıca kalkıp yatağa yatırdım.
-Ne söylüyordun Melekciğim? Bir daha söylesene. Duyamadım da.
-Ya abi ya. Yapmaa. Hahahaha. Yapmasana.
Onu öyle bırakıp yataktan kalktım. Hala gülordu cadı.
-Ne var cadı? Sabah-sabah. Bir uyutmadın ha.
-Ya abi,okula geç kalıcam. Ben seslenince sen de kalksaydın.
-Annem sana söylemedimi?
-Neyi?
-Aaaa doğru ya. Ben anneme de söylemedim ki.
-Neyiii?!
-Ne carlıyorsun kızım. Sağır olucam.
-Olmazsın, olmazsın kötülere bir şey olmaz da,neden bahs ediyorsun sen?!
-Demek kötüyüm ben ha?
-Abiiiii!!!
-Tamam,tamam. Sana şoför tutdum. Kendi özel arabanda gideceksin okula artık. Ben götürmeyeceğim seni.
Koşa-koşa boynuma atladı benim prensesim.
-Abilerin birtanesi. Seni çok çok çok seviyorummm!!
-Tamam lan boğulucam. Şımarma hemen. Kızlarla da okuldan çıkışta falan nereye istersen gidebilirsin.
-Bu gün benim en mutlu günüm. Senin kafana saksı falan mı düştü?
-Hop hop. Ağır ol bakalım. Şimdi git hazırlan. Kahvaltını yap,haydi okula.
-Tamam abicim.
Melek odadan sevinc dansını yapa-yapa çıktı. Şapşal prenses. Her addımından haberim olucak,haberi yok. Melekle bir-birimize çok benzemiyorduk aslında. O gözlerini babamdan almıştı. Ben annemden. Kıskanmıyorum da değil aslında. Benim bu yüzümü yalnızca sevdiklerim görürdü. Diğer insanlara bu yüzümü göstermezdim. Hep sert olurdum.Vurur,bağırır,yıkar,dökerdim. Beni gördüklerinde tir-tir titrerlerdi hepsi. Tabi bununla da gurur duymuyor değildim. Üzerimi giydikden sonra aşağıya indim.
-Oooo Meral Sultan. Yine şahaneler yaratmışsınız.
Yanağına bir öpücük kondurup yerime geçtim.
-Sizin için,oğlum. Mete,son günlerde şirketi arka plana atıyorsun. Bir uğrasan iyi olur.
Bir zamanlar babamın çalıştığı şirketi çöktürmüştüm. Tabi zor olmuştu ama değdi. Sonra çok düşük fiyata alıp yeniden yükseltmiştim. Karalar şirketi.
-Tamam annecim. Uğrarım.
Kahvaltımı edip şoförü yeniden tenbihledim. Sonra şirkete yollandım. Çeteye de şirkete gelmeleri için haber verdim.
İçeri girdiğimde her kes selam veriyordu. Selamlarını başımla kabul ediyordum. En üst kata çıkıp odaya girdim. Çok geçmeden de çete gelmişti zaten. Beklediğim soruyu Anıl sordu:
-Hayırdı abi?
-Annem şirketi ihmal ettiğimi söyledi. Ben de bir uğrarayım dedim. Sizinle de bir kaç konuşma yapmak istedim. O yüzden çağırdım buraya.
-Anlaşıldı abi. Bizimle konuşmak istediğin ne?
Hepsi merakla ne söyleyeceğimi bekliyordu.
-