Rodzimy się, żyjemy, umieramy
Na koniec liczy się to co po sobie pozostawiamy
Wspomnienia, majątek, potomstwo, doświadczenia.
I znów ten krąg zataczamy.
Wspaniale jest mieć świadomość że my to my
Może kiedyś na osi czasu sami sobie daliśmy życie.
Jako my sami, jako potomek z przeszłości,
Założyciel naszej rodziny.
Może wszystkiego jesteśmy
Sami sobie wdzięczni, kto wie?
Może kiedyś właśnie marzyliśmy o takich życiach,
W lepszych warunkach, wypełnionymi w uczuciach?
Umierając odchodzimy małymi krokami w niepamięć
Zwierciadłem tej pamięci są znicze
Wspomnienia wciąż płonące w naszych sercach,
Do których wracamy z powodu tej osoby.
To te osoby nadają nam różne powody do pamięci o nich
To te osoby nadały nam powód do szczęścia z istnienia takiej osoby.
Odegrały swoje role w życiu, przyszły i odeszły, by nam przypominać
Co to znaczy być człowiekiem
"Przemijamy, a więc to jest piękne "
