My Vampire Girl (Completed)

Chapter 1

Chapter 1

Jaz's POV

"Jaz, don't you think na pinapahirapan mo lng ang sarili mo jan sa mga taong yan? Why don't you fight back? O di kaya, dalhin mo na sila sa parents mo." sabi sakin ni Jonathan. Nandito kami ngayon sa kwarto ko sa bahay. We're friends naman kaya, no malice. XD

"No way Nathan. Hinding-hnd ko yun gagawin. Revenge will do. But, I will never tell my parents about this. Never." nagbabasa ako ngayon sa kama ko ng librong Divergent by Veronica Roth. Idol ko siya kasi magaling siya gumawa ng storya. Si Nathan naman, nasa sofa, nakaupo lng. ^___^

"Its your choice. Pero Jaz, i'm just worried about you. Mabuti nga kanina at nakita agad kita. Pano ka na kaya kung hnd ako dumating." sabi niya. Binully kasi ako kanina ng mga TAO. They threw some flour and paint on me. And thank God, 'coz Nathan came. >////////////<

"I'm ok na. Just let them do what ever they want. They're just seeking my attention. KSP ba. Pero, kapag maubos na ang pasensya ko, let's just say na, masarap ang hapunan natin sa araw na yun." napangiti ako sa sinabi ko habang nakatingin kay Nathan. >____ <

***

After my conversation with Nathan, umalis na siya at umuwi. Ako naman, ipinagpatuloy ang pagbabasa.

By the way. Nakalimutan kong magpakilala. I'm Jazmine Nichole Garcia Simmons. 16 years old. Wag kayong magulat ha. I'm a VAMPIRE. Pero, wag kayong matakot sakin. Hnd naman talaga ako nangangain ng mga lamang-loob ng tao o di kaya sumisipsip ng dugo. If there's a occassion in our community or any tradition to be celebrated, yun lng ang araw na naghahanap kami ng taong buhay.

About my conversation with Nathan a while ago. Yes! Tama nga sinabi niya. I'm being bullied by the one and only echoserang, malanding bitch in our skul, si Mika. Pero hnd pa ako nakakarevenge sa kanila. KANILA, kasi pito silang lahat. Bahala na silang magpakilala sa inyo.

Natapos ko na ang pagbabasa sa Divergent. Mga tatlong araw ko rin yan binabasa eh. Humiga ako sa kama ko at nilapag ang libro sa side table. Nakatingin lng ako sa kisame ng kwarto ko.

I'm wondering if he feels the same for me too.

------------------------

Sean's POV

"Babe, sige na kasi. Please." pagmamakaawa sakin ni Mika. She's my girlfriend. Nandito parin kami sa skul. Pinipilit kasi ako ni Mika na tulungan siya bukas para sa susunod na gagawin kay Jazmine ba yun? Oo. Jazmine nga. =___= Palagi kasi yun binubully nila Mika.

"Babe, listen. Stop it. Maawa ka naman sa tao. Porke't ba naka eyeglasses siya ng ganun ka kapal eh nerd na siya. And besides, she didn't do anything to you before." hinawakan ko siya sa magkabilang balikat.

"No way! I hate her. Bakit mo ba siya pinagtatanggol, ha?" ayan na. Galit na oh. Mahirap to pre.

"I'm not.."

"May gusto ka sa kanya no?!" pasigaw na tanong niya sakin. x-(

"No. I don't like her. Ang ayaw ko lng na makasakit ka sa tao kasi iba na ang mundo ngayon. Isang salitang masama o masamang gawain sa isang tao, pwd ka nang makulong o kasuhan. We all knew that her parents have a huge and wide company in the whole world. We don't know what she could do." paliwanag ko sa kanya.

"I don't care! I have my power naman ah! Bakit siya lng ba meron?!" ang tigas talaga ng ulo ng babaeng to. :-P

"Ok fine. What's your plan ba?" wala akong magawa kundi sundin siya.

"Thank you babe. Thank you very much. I love you." sabay kiss sakin sa lips.

"Anything for you." sabi ko.