I hate u, I love u

Gözlerime bak

Ertesi gün
Dünkü olaylardan sonra bugün hiç okula gidesim yoktu, Ryan'ı görmek istemiyordum. Kahvaltı yaptıktan sonra televizyon izlemeye karar verdim. O sırada telefonumdan bildirim sesi geldi
Ryan'dan 1 mesaj
Nerdesin?

S:sana ne?

R:Okula neden gelmedin Seba? Seninle uğraşamayınca gün geçmiyor

S:İğrenç birisin

R:Düşüncelerin benim için hiç önemli değil

Ona görüldü atmakla yetinmiştim, artık ben de kendimden nefret etmeye başlamıştım. Bana böyle boktan davranmasına rağmen nasıl hâla onu sevebiliyorum? Bir süre sonra kapı zili çaldı, birini beklemiyordum. Kapıya baktım, karşımda Ryan'ı görünce şaşırdım. Evimi nerden bulmuşduki?
S:Evimi nerden buldun Ryan?
R:Seni sürekli takip ediyorum Seba, hiç farketmemişsin anlaşılan. Bırak da içeri geçeyim
S:Hayır geçemezsin
R:Öyle mi?
Ryan belimi kavradı ve beni kenara çekerek kapıyı kilitledi. Temas etmesi hoşuma gidiyordu aslında, ne kadar da aciz birisiyim. Bir süre elini çekmedi, sadece yüzümü inceledi. Utandığım için gözlerimi yerden ayırmadım
R:Seba gözlerime bak
Ne kadar utansam da gözlerine baktım, çok güzeldi. Bir süre öyle kaldıktan sonra oturma odasına geçtik
S:Ee bir şey söylemeyecek misin?
R:Sana olan nefretimi dinlemek istiyorsun herhalde?
S:Böyle boş boş oturacaksan neden geldin?
R:Seni görmeye geldim
S:En çokta bu şakalarından bıktım, biliyor musun?
R:Şaka değil, yanıma otursana
Hiçbir şey söylemeden yanına oturdum. Yine kapı çaldı, kapıya bakmaya gidicekken Ryan bileğimi kavradı 'gitme' dedi. Öyle derin bakıyorduki, anlam veremiyordum gerçekten. 'Ama kapıya bakmam lazım' diyerek kapıya yöneldim. İsmail gelmişti, onunla çocukluktan beri arkadaştık. Ama o başka şehire taşınmıştı, anlaşılan geldiğini haber vermeyerek sürpriz yapmıştı bana. Onu karşımda görünce çok mutlu olmuştum, hemen içeri geçti ve uzun bir süre sarıldık. Ryan'a taraf döndüğümde sinirli bakışlarını gördüm. İsmail kulağıma doğru fısıldadı 'Ryan dediğin adam bu mu?' 'Evet' dedim. İsmaile onunla alakalı her şeyi anlatmıştım, ona nasıl aşık olduğumu da. Ryan yerinden kalktı
R:Neyse ben gideyim artık
İsmaile kafasıyla selam verdi. Kolumdan tutarak kendisiyle beraber beni de dışarı çıkardı. Kulağıma doğru eğilerek fısıldadı. Nefesini tenimde hissediyordum. Nefesi tenime değdiği her an sanki tenim alev alıp yanıyordu
R:Sevgili misiniz?
S:Nerden çıkardın?
R:Neyse boşver
Tam uzaklaşacakken kendimi açıklamak zorunda hissettim, bu sefer ben kolundan tuttum. 'Çocukluk arkadaşım' dedim, kolundaki elime baktı ve dediğim söze sırıttı. Daha sonra gözlerime bakarak, 'ellerin çok küçük Seba' dedi ve göz kırptı. Arkasını dönerek gitti, bense o an sadece sırıtıyordum. Her zamanki gibi ne olduğuna anlam vermesem de