:):

-2-

:):
-2-

~S.Y~

Makine sesleri, siren sesleri ve insanların bağırışları. Şu an kafamdaki seslerden dış dünyayı duyamıyordum. Sadece biri beni kaldırdı ve bir yöne doğru yürümeye başladı.

Tekrar indirildiğimde gözlerimi açtığımda arkası dönüktü. "Kimsin sen?"

Yüzünü dönmeden, "Önemi yok. Sen iyi misin?"

"Seni neden ilgilendiriyor. Beni buraya neden getirdin?" Bir ağacın altında oturuyordum.

"Yerde cenin pozisyonunda kalmaya devam mı edecektin?"

"Kalabilirdim. Kendim kalkadabilirdim. Tanımadığım birinin kaldırmasına ihtiyacım yoktu."

"Tanımadığın birini takip etmeyi biliyorsun ama."

"Yüzünü dönsen de daha sağlıklı bir iletişim kursak daha iyi değil mi sence?"

"Değil. İyiysen sorun yok. Görüşmemek üzere."

Elindeki sigarayı yere atıp yürümeye başladı. Ayağa kalkıp peşinden ilerledim ve kolunu tuttum.

Açıkçası bu kadar büyük bir tepki vermesini beklemiyordum. "Sakın bir daha bana dokunma!"

Anlamlandıramadığım tuhaf bir öfkesi vardı. Herkese, her şeye karşı.

Nefes aldığı her saniye ciğerlerine oksijen alıp nefret veriyor gibiydi.

Kendimi geriye çekip yüzüne iyice baktım. Belki de kendimce bir şeyler anlamaya çalıştım.

Gözlerinin altında günlerdir uyumuyormuşcasına bir morluk ve ağırlık vardı. "Seni bu kadar sinirlendiren şey ne?"

"Her neyse bile bu seni ilgilendiriyor mu?"

"Beni alıp buraya getirdiğine göre evet."

"Benimle ilgili ne biliyorsun ki bu hakkı kendinde görebiliyorsun?" Onun aksine oldukça sakindim. Zaten bana da bu öğretilmişti.

"Evet seninle ilgili bir şey bilmiyorum ama izin verirsen bilmek isterim. En azından neden herkese öldürmek istiyormuş gibi baktığını da öğrenmiş olurum."

Gülmeye başladı. Ama gülüşünün sebebi söylediğimin komik olmasından mı yoksa benimle alay ettiğinden midir anlayamadım. Gülmeye devam ederken aniden yüzü tekrar ciddileşti.

"Artık gitsen iyi olacak."

"Neden?"

"Çünkü ben öyle istiyorum. Kendi iyiliğin için."

Tekrar arkasını dönüp benden uzaklaştı ve gözden kayboldu.

,

~U.N~

Bugün buraya geleli bir ay kadar oluyor.

Ne kadar tuhaf değil mi? Sırf para ve kişisel zevkler uğruna hiç tanımadığın insanların hayatlarına müdahale edebilme yetkisine sahip olabilmek.

Kulağımdaki müziğin sesini arttırdım.

Satıldın sen şeytana; cennetime sığamazsın!
Seçtiğin üzer seni; vazgeçtiğin kıyamazdı¹

Açık kalan valizimdeki ders kitaplarına baktım. Çok değil iki gün önce hayatımın kontrolünü kaybettiğimin bir kez daha farkına varmıştım.