:):

-7-

Not: Bölümlerde kendi yapay zeka uygulamamla ürettiğim fotoğrafları da kullanıyorum. Karakter tasvirleriyle ve diğer fotoğraflarla uyuşmayabilir, maksat hikayeye biraz da görsellik katabilmek...

İyi okumalar dilerim :)

:):
7. Bölüm

Herkes uyanmış, kahvaltı masasına gelmeye başlamıştı. Ural biz konuştuktan sonra elini yüzünü yıkayıp sanki hiçbir şey olmamış gibi benimle birlikte masaya indi.

Masada Ural'a nasıl olduğunu sadece Alisa sormuştu. "Alisa abartma sende ölmedi abin işte."

Babasının kurduğu cümleyle elimdeki çatalla birlikte donakaldım. "Ama ölebilirdi. Hem de sizin yüzünüzden!"

Annesi ortamı sakinleştirmek için, "Akşam bir arkadaşımızın kızı evleniyor. Oraya gideceğiz. Ona göre planlarınızı yapın."

"Ural'ın bu kadar erken yüksek ses ve ışıklı bir ortama girmesi iyi olmayabilir. Biz evde kalsak daha iyi."

"Uzatma Sare. İkiniz de o düğüne geliyorsunuz dedim o kadar."

Konuşmak için nefes almışken Ural,

"Sare. Tamam boş ver iyiyim ben..."

Geriye akan zamanda kimse doğru düzgün konuşmadı. Ben telefonumun çalmasını bahane edip masadan kalktım. Ural'ın odasına geçip telefonumu sessize aldım.

Bugün cezaevinin görüş günüydü. Muhtemelen o yüzden beni arıyorlardı.
Gidip gitmemek arasında kararsızdım ama bütün bunları biliyor bir şekilde Koray'ın yüzüne bakmak istiyordum.

Ural'ın gelmesini beklemeye başladım. Zaten iki üç dakika sonra o da geldi. "Sana bir şey söyleyeceğim ama delirip köpürmeyeceksin."

"Söyle."

"Ben Korayla görüşmeye gideceğim."

"Neden?"

"Artık neden içeride olduğunu biliyorum. Son kez görüşüp sonra da başka arkadaşıma yönlendireceğim."

"Bugün değil Sare..." Kıyafet dolabının kapaklarını açıp içinden bir tişört çıkardı.

"Benim o adama öfkem bu kadar bilenmişken şu an değil. Söz veriyorum bir dahaki görüşte seni kendim götüreceğim."

Tişörtünü değiştirip yatağa oturdu. Ayıcıklı koltuğuma oturdum. "Sanırım benim sağlam bir abiye elbise stoğu yapmam gerekecek değil mi?"

"Biraz... Yaz geliyor ya. O yüzden biraz fazla göz önüne çıkmamız gerekecek."

Bacaklarımı kendime çektim. "Senin de işine geliyor ama değil mi. Doğruyu söyle. Sanki sevgiliymişiz gibi davranmak."

"Evet. Prova yapmış oluyorum."

"Ural belki benim halihazırda konuştuğum biri var, yalnız olduğumdan nasıl bu kadar eminsin?"

"Sosyal medya denen bir şey var heralde Psikolojik Hanım. Sevgilin olmadığını bildiğimizden yürüyoruz."

"Ha baya baya yürüdüğünü kabul ediyorsun yani. İnsan psikoloğuna yürür mü be."