Jungwon
Üçümüz de yatakta uzanmış öylece tavana bakıyorduk. Bir süre sonra Jay kolunu kafamın altından geçirip beni göğüsüne çekti, aynı şeyi Jake'e de yaptı.
Jake ile birbirimize baktığımızda güldük. Elimi yanağına uzatıp bir parmağımı yanağında gezdirdim. Ben bunu yapınca o da gözlerini kapatmıştı. Aynı zamanda Jay de ikimizin saçlarını okşuyordu.
O kadar huzurluydum ki, onlarla bu yatakta olduğum her günün hiç bitmemesini umuyordum.
Çünkü sevgili olduktan sonra benim işlerim yoğun olduğu için onlarla fazla zaman geçiremiyordum. Bu da onları çok fazla özlememe sebep oluyordu.
"Yarın işin var mı Won?"
"Vardı ama erteledim. Sizinle olmak istiyorum."
Jake verdiğim cevaba gülümserken yanağındaki elimi tutup avuç içimi öptü. Bu hareketiyle kıkırdadım ve tekrar yanağını okşadım.
"İşlerini sadece yarın için mi erteledin peki?"
Bu sefer konuşan Jay olduğu için kafif kafamı kaldırıp ona baktım.
"Haftasonu için tamamen ertelemiştim. Neden ki?"
"Yah, bu çok güzel."
Gülerek konuştuğunda uzanıp yanağını öptüm. Sonra da göğüsüne tekrar uzandım.
"Sizi bir yere götürmek istiyorum. Sizin için de uygun olursa tabii."-Jay
"Seninle her yere geliriz biliyorsun."-Jake
"Biliyorum bebeğim."-Jay
"Nereye gideceğiz peki?"
"Sürpriz güzelim. Sadece üçümüz olacağız bunu bilseniz yeter."
Jay konuşmaya devam ederken Jake ile birbirimize bakıp gülümsüyorduk. Doğrulup Jay'e doğru baktığımda kafamdaki elini yanağıma koydu.
"Yah merak ettiriyorsun ama."
Kaşlarımı çatıp mızmızlandığımda kahkaha attı.
"Bilerek yapıyorum zaten."
Göz kırpıp sırıtmaya devam ettiğinde bende dayanamayıp güldüm.
Sonra ise üçümüz sohbete daldık. Aslında onlar konuşuyordu ben dinliyordum. Arada da konuşuyordum. Genelikle kahkaha atmaktan fazla bir konu konuşamıyorduk zaten.
Ama onlarla birlikte olduğumda cidden hiçbir şeyin önemi olmuyordu. Kahkahalarını duymak bütün günümü güzelleştiriyordu.
Beni çok güzel seviyorlardı. Ben onlara aynı sevgiyi hissettirebiliyor muyum bilmiyorum ama bende onları çok seviyorum.
Bir şey dediğimde hiç ikiletmiyor ve yapıyorlardı. Bana cidden güzel bakıyorlardı. Ama ben bunların hepsini hak ediyor muyum bilmiyorum. Sonuçta geride bırakan bendim, üzen de bendim. Yine de affedilen de yine ben oldum.
İtiraf etmek gerekirse Jay'den o zaman da hoşlanmıştım ama Jake'e karşı olan hissim ve pişmanlığım Jay ile aramda olan şeyi sonlandırmıştı. Sonrasında buraya geldiğimde ise Jake'in Jay ile sevgili olduğunu duyduğumda içten içe sevinmiştim. Korksam da ikisini bir arada gördüğüm için mutlu olmuştum. Bizim grupta onlarla buluştuktan sonra onları izleyip üzüldüğümü söylemiştim ama üzüldüğüm şey birlikte olmaları değildi. Bensiz olmalarıylı.
O an kendime kızmıştım. Şimdi ise bu kızgınlığın saçma olduğunu düşünüyorum. Çünkü eğer tüm bunları yaşamasaydık şu an bu konumda olmazdık. Belki de birbirimizden hiç hoşlanmazdık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
again | jaywonke
Fanfiction[tamamlandı] 🂱 Yalnız. Eskiden bu kelimenin benim için hiçbir önemi yoktu. Çünkü asla yalnızlık çekecek bir insan olmadım. Her zaman konuşkan ve arkadaş canlısı biriydim. Şimdi ise işler tam tersine dönmüştü. Hatalıydım kabul ediyorum ama yaptıklar...
