whatsapp
Jay-Jake
nerdesin Jake??
kaç kere aradım seni farkında mısın
cidden bir şey mi oldu anlamıyorum ki
22:10
sevgilim
korkuyorum artık
22:43
Jaeyun
lütfen bana yanlış gördüğümü söyle
yanındaki Jungwon mu?
doğru gördün
Jungwondu
-
Jake
Eve girip kapıyı kapattığımda karşımda dikilmiş ve kaşları çatık bir Jay beklemiyordum diyemem. Çünkü tam da bunu bekliyordum.
Yanından geçip odaya gittiğimde peşimden geldi. Üstümü değiştirirken de beni izliyordu. Sonunda değiştirdikten sonra ise salona geçtim. O da peşimden gelince koltuğa oturup onu bekledim.
Yanıma oturunca ona döndüm ve konuşmaya başladım.
"Jungwon ile konuştum Jay."
"Onu gördüm az önce zaten. Sadece anlamıyorum. Günlerdir eve gelmiyorsun ve benimle konuşmuyorsun. Ama Jungwon ile konuştuğun gün nedense yanıma gelmeye karar vermişsin."
"Çünkü seninle paylaşmak istedim."
Yerimde kıpırdanıp kucağına çıktım. Kollarımı boynuna dolayıp yanağına bir öpücük bıraktım.
"Beni kızdırdığın için gelmiyordum biliyorsun Jay."
"Yine de en azından Jungwonlayım diyebilirdin. Aklım çıktı Jake. Hepimizi merakta bıraktın."
Kaşlarını çatarak konuşuyordu.
"Haklısın özür dilerim."
Kafasını geriye atıp derin bir nefes aldı. Sonra da kollarını belime sarıp kafasını boynuma gömdü. Ben bu hareketiyle gülümsemeye başlayınca omuzuma küçük bir öpücük kondurdu.
"Ne konuştunuz peki?"
Onu kendimden uzaklaştırıp yüzüme bakmasını sağladım.
"Çok şey konuştuk Jay. Ama temelde hala aramız çok garip. Bilmiyorum ikimiz de çok garip davrandık. Samimi gibiydik ama değildik de. Değiştiğini hissettim. Ya da ikimizin de değiştiğini."
"Peki bu sana nasıl hissettirdi?"
"Kırgın. Aslında onunla konuşmak genel olarak kırgın hissettirdi."
"Çok normal değil mi bebeğim? Sanki garip bir şeymiş gibi söylüyorsun. Seni bırakıp gitti ve şimdi karşında. Tabii ki öyle hissedeceksin."
"Yapma Jongseong. Hayalleri için gitti. Hem seninle bu konuyu konuşmuştuk. Şimdi ise cidden kararımı verdim. Eskiden konuştuklarımızı gerçekleştirmek istiyorum."
Yine kaşlarını çatıp düşünmeye başladı.
"İstemezsen veya kızarsan önemli değil. Benim için senden önemli değil Jay. Cidden istemezsen bende uzak kalırım."
"Bilmiyorum ama ben bunları en başında göze alarak seninle beraber oldum. Bana başkasına aşık olduğunu ve bunu bilerek seninle sevgili olup olmayacağımı zaten sormuştun. Sevgili olduktan sonra konuştuklarımız da zaten malum. Sadece henüz ben Jungwon'u tanımıyorum. O yüzden birden bir şeyler olursa nasıl davranırım bilemiyorum güzelim. Eğer zaman verirsen ve sabredersen benim için sorun olmaz."
Heyecanla yerimde zıplayıp ellerimi birbirine çarptım. Bu hareketimle Jay gülümseyip tekrar bana sarıldı.
"Nasıl bu kadar tatlı bir şeysin anlamıyorum."
Göğüsüne iyice sokulurken gülümsemem daha da büyüdü.
"Sadece benim işte."
~
opeyim mi lan sizi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
again | jaywonke
Fanfic[tamamlandı] 🂱 Yalnız. Eskiden bu kelimenin benim için hiçbir önemi yoktu. Çünkü asla yalnızlık çekecek bir insan olmadım. Her zaman konuşkan ve arkadaş canlısı biriydim. Şimdi ise işler tam tersine dönmüştü. Hatalıydım kabul ediyorum ama yaptıklar...
