ŞİİRLERİM

Gözlerimi Kaybediyorum

Gözlerimi kaybediyorum, göremiyorum sevgimi.
Büyütüyorum içimde, besliyorum nefretimi.
Alıp götürüyor, şımartıyor beni.
Karşılıklı sevgiden mahrum kalmış kalbimi.

Ah hayatım günlerim, yıllarım geçip gidiyor,
Ben ise kendimden, sevgimden nefret ediyor.

Gözlerimi kaybediyorum, göremiyorum ben seni.
Anlayamıyorum fark edemiyorum hayalimi.
Hangisini istiyor bu yaralı üzgün ruhum,
Sevilmek mi, öldürmek mi, yoksa nefret edilmek mi?

korkulan olmak istiyor içimden bir ses,
sevilemediğinden olsa ki.

gözlerimi kaybediyorum, deşiyorum kalbimi.
ah nasılım bir bilsen, bir bilseniz beni.
nasılda iyi görünüyor oysaki,
yapayalnızken rahat sanıyordum kendimi.

meğersem her zaman yalnızmışım,
insanlardan korkar olmuşum.

gözlerimi kaybediyorum, anlayamıyorum bazı şeyleri.
sevilmek; öldürür mü, söndürür mü nefretimi?
nefretsiz kaybeder miyim asıl beni?
ya da bulur muyum kuytu bir sokak arasında?

gözlerin bile beni iyleştiremiyor artık.
hiçbir yerde huzur yok, hiç kimse değil muhakkık.

gözlerimi kaybediyorum, görüyorum geleceği, gerçeği.
görmek bakmak değildir, anlasana sevgili.
görüyorum, görüyorum sonunda, anlıyorum, anlıyorum seni.
yaşıyorum, yaşıyorum seni.

gözlerim olmadan, yaşayabilirmişim meğer.
hapta asıl ben buymuşum; kalpsiz, umutsuz, ruhsuz ve mutsuz.
mutluluk insanı kör eder sevgilim.
gözlerin olmadan gör gerçeği, yaşa beni sevgilim.