"ඒකනෙ.. එහෙම අමතක වෙන්න බැනෙ.. ඒක නෙවෙයි ඔයාගෙ ඉස්කෝලෙ ජීවිතේ ගැනත් මට ටිකක් කියන්නකො..."
ඒත් එක පාරට ජිමින් ඔලුවත් අල්ලගෙන ඇදේ ඒ මේ අත පෙරලෙන්න ගත්තා. කොහොම උනත් යුන්ගි ජිමින්ව සන්සුන් කරන්න ඇදුවත් ජිමින්ගෙ දැගලීම අඩු උනේ නෑ.
ඒත් එක පාරට ජිමින්ගෙ දැගල්ලිල අඩු උනා. යුන්ගි මේ වෙලෙ හොදට ම බය වෙලා ජිමින්ගෙ අතේ ගුලි වෙලා තිබ්බ බෙඩ්ශීට් එක ඇදලා ගත්තා. ඒත් එක්කම එක පාරට බෙඩ් ශීට් එක ඇදිලා ඇවිල්ලා බිමටම වැටුනා.
කොහොම උනත් යුන්ගිට මේ වෙලෙ තේරුනෙ ජිමින්ට ආයිත් හොදටම නින්ද ගිහින් කියලා. පස්සෙ යුන්ගි බිමට වැටුන බෙඩ්ශීට් එක ආයිත් ජිමින්ගෙ ඇගට දාන්න යන කොට ජිමින්ගෙ දූල ශර්ට් එක උඩ ගිහින් තියනවා දැකලා යුන්ගිගෙ මුලු මූනම රතු උනා. ඒක නිසා ඉක්මනට අහක බලගෙන ආයිත් ජිමින්ගෙ ඇගට බෙඩ්ශීට් එක දාපු යුන්ගි එතනින් එලියට පැනලා දිව්වා.
කොහොම උනත් හැම වෙලාවකම වගේ හොරෙන් හොරෙන් යුන්ගි ඔලුව විතරක් දාලා ජිමින් නැගිටලද කියලා බැලුවා. ඒත් මෙහෙම යුන්ගි බලන හැම වෙලාවකම ජිමින් එක එක අතට ඇදේ නිදාගෙන හිටියා.
හවස තේ එක බොන ගමන් යුන්ගි නාලා අදින්න හොද ඇදුමක් තෝර ගන්න කාබරේට ආපු වෙලේ එක පාරට ජිමින්ට ඇහැරුනා. මේ වෙලෙ ජිමින් කලින්ට වඩා වෙනස් විදිහට කොට්ටක් මූන ඉස්සරහට තියාගෙන ඒක පිටි පස්සෙ ඉදන්
"ඔයා කවුද...?"
කියලා ඇහුවා. යුන්ගිටත් මේ වෙලෙ ජිමින්ට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ කියලා හිතා ගන්න බැරි උනා.
"ජි.. ජිමින්.. ඔයා නැගිට්ටද...?"
"ඔයා මාව දන්නවද...?"
"ඔව් ඔයා ජිමින්නෙ..."
"මම ජිමින්... එතකොට ඔයා කවුද...?"
"මම.... මම ඇවිල්ලා යුන්ගි..."
"යුන්ගි...? එතකොට යුන්ගි මගෙ කවුද...?"
"අ.... මෙ...... ලගින් ඉන්න... ආදරෙ කෙනෙක්..."
"අහ් එහෙමද...? එතකොට මේ ගෙදර මගේද...?"
"අහ්... නෑ... ඒක මගේ..."
"එතකොට මම ඉන්නෙ ඇයි මෙහෙ...?"
YOU ARE READING
-Clean-Sweet-White- [BTS සිංහල - Completed]
Roman pour Adolescentsඅවුරිදු 10ක විතර වයස් පරතරයක ආදරයකට වඩා හතුරෙකුට ආදරය කරන එක ලේසිද...? එහෙනම නැත්නම්.. හැමදේම අමතක කරලා අලුත් ජීවිතයක් පටන් ගමුද...?