လူတစ်ယောက်ကိုအရမ်းမုန်းဘူးလား
ကိုယ်မလုပ်တဲ့အပြစ်တစ်ခုအတွက်နှိပ်ဆပ်ခံနေရတဲ့သူဖြစ်ဖူးလား
နောင်လူဖြစ်တည်လာရမှာကိုတောင်ကြောက်ရွံဖူးလား
အရမ်းမုန်းတဲ့သူကိုမှချစ်မိဖူးလား
ကိုယ်ခံစားချက်တွေကိုအလေးမထားဘဲကိုယ်ကိုလစ်လျုရူတဲ့သူနဲ့ကြုံဖူးလား
လူဘဝမှာအမြင့်မှာနေရာကနေဟိုးအောက်ဆုံးကိုကျသွားရတဲ့ခံစားချက်ကိုမင်းတို့သိလားငါဘဝမှာလဲအဲ့လိုဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့မိတာအမှန်ဘဲတစ်မိသားစုလုံးရဲ့အငယ်ဆုံးအချစ်ခံလေးဖြစ်တဲ့ငါအတွက်ငယ်ငယ်လေးထဲကအကောင်းတွေသာစုပုံရလားတာဆင်းရဲခြင်းအောက်ကျခြင်းနှိမ်ခံရခြင်းနှိပ်ဆပ်ခံရခြင်းတွေကိုငါမခံစားဖူးသလိုမသိလဲမသိချင်ခဲ့ဘူး
ဒါပင်မဲ့အဲအချိန်တွေကရောက်လာခဲ့တယ်ငါဖြစ်တည်မှုကလူတစ်ယောက်ရဲ့ကျွန်အဖြစ်ရောက်ရှိသွားရခြင်းဖြစ်နေခဲ့တယ်
အဲ့့အချိန်တွေမတိုင်ခင်ကလှပခဲ့သောနေ့စွဲများ
"ညီမလေးလီလီမထသေးဘူးကျောင်းနောက်ကျလိမ့်မယ်ေလ"
"အင်းမထချင်သေးဘူးမမ
လီအိပ်ချင်သေးတယ်"
"ဒီနေ့တော့မမအလိုမလိုက်နိုင်ဘူး
ထတော့အောက်မှာဖေဖေနဲ့အကိုတောင်မနက်စာစားကြတော့မှာလူဆုံနေပြိ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါမမလီထတော့မယ်နော်မထခင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲသိတယ်နော်မမ"
"သိပါတယ်မမဘဲပေါက်လေးရယ်ကဲအာဘွားနော်ထတော့"
ကျန်မရဲ့မနက်ခင်းလေးကတော့သာသာယာယာလေးပါဘဲခုနကလာနိုးတဲ့မမကလီအမလေမမနာမည်ကပတ်ချယ်ယောင်းမန်နိုဘန်မမကအခုဆရာဝန်တစ်ယောက်အိမ်ကလူတွေထဲမှာမမကိုလီအချစ်ဆုံးဘဲမမကအရမ်းကြင်နာပြိလီကိုငယ်ငယ်လေးထဲကမျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံအောင်ချစ်တာ
လီလီတို့မိသားစုကငါးယောက်လီအဖေကလီထယ်ဝူမန်နိုဘန်မေမေနာမည်ကကင်ယွန်းမီကိုကိုနာမည်ကထယ်ယောင်းမန်နိုဘန်ကိုကိုကကျတော့လီကိုအရမ်းစတော့ကိုနဲ့ကျတော့သိပ်မတည်ဘူးမမကတော့လီအချစ်ဆုံးလေ
လီလဲလူကြိးတွေစောင့်ရတာကြာမှာဆိုးလို့မြန်မြန်ရေချိုးအဝတ်စားလဲပြိးဆင်းလာခဲ့တယ်
YOU ARE READING
အမုန်းမှစတင်သော
Fanfictionမင်းကိုအနိုင်ရခဲ့ပြိးလို့ထင်နေခဲ့တာနောက်ဆုံးတော့ငါနှလုံးသားကရူံးသွားခဲ့တာဘဲဒီပွဲကအနိုင်ရခဲ့သူကတစ်ယောက်ထဲပါအဲ့တာမင်းဘဲလီဆာ
