"ဘာ!ဂျင်းနီကင်မင်းဘာစကားပြောလိုက်တာလဲ"
"အော် မကြားလိုက်ဘူးလားနောက်တစ်ခေါက်ပြန်ပြောမယ်သေချာနားထောင်"
သူရဲ့ဒေါသထွက်နေတဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ကာ
နောကိတစ်ကြိမ်တူညီတဲ့စကားကိုထပ်ပြောလိုက်တယ်
"ရှင်သမိးလာလီဆာမန်နိုဘန်ကိုကျန်မကိုပေးမပေးရင်တော့အကျိုးဆက်ကိုရှင်ကောင်းကောင်းခံစားရစေမယ်"
"မင်း မင်းမိန်းခလေးအချင်းချင်းကိုငါ့သမီးကိုဘာတွေလုပ်ဖို့ကြံစည်နေတာလဲ
ရတယ်ငါပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုသိမ်းလိုက်ငါမကြောက်ဘူးငါသမီးကိုတော့မပေးနိုင်ဘူး"
လီထယ်ဝူဆိုတဲ့အဖိုးကြိးကထင်တာထက်ပိုပြိးခေါင်းမာတာဘဲသူကသမီးကိုမပေးချင်လေဒီကပိုလိုချင်လေဆိုတာသူသိအောင်တော့ပြရတော့မယ်
"ရှင်သမီးကိုမပေးတာသေချာတယ်နော်ကျန်မအခွင့်အရေးပေးနေတာနော်အခုစဥ်းစားလိုရသေးတယ်သေချာစဥ်းစားပါ"
"ရပြိးငါဘက်ကသေချာတယ်ငါလုံးဝမပေးနိုင်ဘူး"
"ဟာဒီအဖိုးကြိးကတော့သေချင်နေတာထင်တယ်"
ငြိမ်နေတဲ့ဂျောင်လေးကဝင်အော်လိုက်တော့ကျန်မရောလီထယ်ဝူပါကြောင်သွားတယ်
"ခင်ဗျားသေချာတယ်ေနာ်"ဆိုပြိးဂျောင်လေးကဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ခါစကားပြောနေခဲ့တယ်နောက်တော့ခပ်ခပ်မဲ့မဲ့အပြုံးပြုံးခါလီထယ်ဝူကိုစကားဆိုလိုက်တယ်
"ခင်ဗျားနောက်၅မိနစ်နေရင်ခင်ဗျားတုန်လှုပ်ရမဲ့သတင်းတစ်ခုကိုကြားရလိမ့်မယ်"
လီထယ်ဝူရဲ့မျက်နှာကသွေးမရှိကာဖြူဆုတ်လာသည်ကိုမြင်ရတော့အရမ်းကျေနပ်နေတယ်
ခနကြာတော့လီထယ်ဝူထံဖုန်းဝင်လာခဲ့တယ်သူဖုန်းနားထောင်နေရင်းအရန်းလန့်သွားတာကိုတွေ့ရတော့ဂျောင်တစ်ခုခုဆိုးဆိုးဝါးဝါးလုပ်လိုက်တာကိုသိလိုက်တယ်
"မင်း!မင်းသေချင်နေတာလားငါသမိးကိုဘာလို့ထိရတာလဲငါသမိးတစ်ခုခုဖြစ်လို့ကတော့
မင်းကိုအဲ့နေရာမှာသတ်ပစ်မယ်"
"ဘာလို့လဲခင်ဗျားကခင်ဗျားအငယ်ဆုံးသမိးလေးကိုသဲပြနေတော့နောက်တစ်ယောက်ကိုလုပ်လိုက်တာကျေနပ်လား"
YOU ARE READING
အမုန်းမှစတင်သော
Fanfictionမင်းကိုအနိုင်ရခဲ့ပြိးလို့ထင်နေခဲ့တာနောက်ဆုံးတော့ငါနှလုံးသားကရူံးသွားခဲ့တာဘဲဒီပွဲကအနိုင်ရခဲ့သူကတစ်ယောက်ထဲပါအဲ့တာမင်းဘဲလီဆာ
