Any

Kolyemi Geri Alabilir Miyim?

"Seungmin! Seungmin!"

Ceketini alıp hızlıca çıkmıştı evden Jeongin. Seungmin'in arkasından koşmuştu. Hala da devam ediyordu. O ise hızlı adımlarını asla yavaşlatmıyordu.

En sonunda yanına yaklaşıp kolunu tuttu. Arkaya döndüğünde sinirli yüzüyle ufak bir korktu Jeongin.

"Ne oldu Jeongin? Bir sevgilin olduğunu hatırlayabildin mi?"

"Ciddi ciddi bir kitaptan kıskanamazsın beni değil mi?"

Seungmin ciddi ciddi bakmaya devam edince Jeongin iç çekti.

"Kıskanabilirmişsin."

"Sorun kitap değil. Senin soru çözmen de değil."

"Ne o zaman?"

"Bir şeyleri saklamak için projeyi bahane etmen."

"Bir şey saklamıyo..."

"Benden sıkıldın mı? Senin için bir eğlence miydim?"

"Seungmin sen ne diyor..."

"Minho ile aylar önce yaptığınız iddiayı duymadım mı sanıyorsun?"

"Seungmin o önemli değil."

"Öyle mi? O zaman neden benden kaçıyorsun? İnsanlardan neler duyduğumu da biliyor musun Jeongin? Seni korumam için bana hiçbir fırsat vermiyorsun. Neler sakıyorsun? Niçin kaçıyorsun?"

"Kaçtığım yok."

"Ne saklıyorsun benden?"

"Senden bir şey saklasaydım sabah Sana'ya senin cevap vermeni istemezdim. Telefonumun şifresini değişirdim ve ben cevaplardım. Eğer senden bir şeyler saklasaydım seni en yakınıma çekmezdim."

"Senden şüphelenmeyeyim diye beni en yakınına çekmediğini nereden bileyim?"

"Çünkü ben Jeongin'im. O kadar karmaşık düşünmem. En ufak şeyimde bile. Saklayabileceğim bir şeyim olduğunu düşünüp bunun üzerine aptalca senaryolar kuran sensin. Söylesene Seungmin beni aldatırken de hayal ettin mi? O kafanda kurduğun senaryolarda bu da var mı?"

"Ben..."

"Merak etme. Aklına bunları kimin soktuğunu da iyi biliyorum."

"Jeongin..."

Jeongin arkasına bakmadan giderken Seungmin arkasından gitmeye yeltenmedi. Eve geldiğinde Jeongin ile olan kavgaları kafasında dönüp durmuştu.

Jeongin haklıydı sırf birinin sözüne inanıp da bir şeyler söylememeliydi ancak şu sıralar çevresinde konuşulan şeyler onu kafasını çok bozuyordu. Birde insanlar öyle bir üzerine geliyordu ki Jeongin'in masum olduğunu ispatlamak için bir fırsat arıyordu.

Ertesi gün Jeongin Seungmin'den kaçıyordu resmen. En sonunda okuldan çıkacağı sırada Seungmin seslenmişti.

"Jeongin!"

"Ne oldu?"

"Konuşmak istiyorum."

"Ben istemiyorum."

"Jeongin lütfen."

"Ne? Yoksa pişman mı oldun? Son pişmanlık da bir işe yaramıyor malesef Seungmin."

"Bir hata yaptım. Özür dilememe izin vermeden gidecek misin yani?"

"Sen bana güvenmedin. Kulaktan dolma bir bilgiye inanırken iyiydi. Şimdi karşıma geçmiş benden ikinci bir şans istiyorsun. Şansını fazla zorlamıyor musun Seungmin? Evet Minho hyung ile bir iddiaya girdik ama sonradan unuttuk bile. Seninle sevgili olduğumda onu hatırlamıyordum. Etrafımda sen bana güven diye neler yaptığımı biliyor musun? Sırf herkese karşı güven eksikliğin var diye, sen bana inan diye annemden kalan tek tük şeylerden biri olan kolyemi verdim ben. Bunu sana da söyledim. Madem bana inanmayacaktın ben niye bu kadar uğraştım ki? Hiçbir şey de yapmayabilirdim. Seninle eğlence uğruna birlikte olsam güvenini takar mıydım sanıyorsun? Seninle çok kötü oynardım Seungmin. Şimdi müsaadenle kolyemi geri alabilir miyim? Bana güvenmeyen birine bunu vermişim de farkındayım şuan."

"Jeongin..."

"Kolyemi geri ver."

Derin bir nefes aldı Seungmin. Ardından ucunda minik bir kuş bulunan kolyeyi çıkardı boynundan. Jeongin'e uzattı.

"Ara verelim. Sen bana güvenene kadar biz ara verelim. Hem bende seni görmek için bitirmek istediğim bu yüzden gece geç saatlere kadar çözdüğüm projemi bitireyim."

"Öyle yapalım."

Seungmin başı eğik bir şekilde yere bakarken Jeongin yürümeye başlamıştı bile. Arkasından söylemişti en sonunda içinde tutamayarak.

"Merak etme fazla kırılmadım. Ancak artık bir şeyleri aşman gerekiyor Seungmin."

♧

Seungin ikilisi niye üzdünüz beni şimdi ya. Benim niye hep karakterleri üzmek gibi bir huyum var. İlla bir karakterin güven sorunları olucak yoksa benim ficim olmaktan çıkıyor sanki. İnsan olduğu kişiyi yansıtırmış ne diyeyim. Neyse umarım beğenmişsinizdir bölümü.  Sizden birazcık bile destek aldığım zaman çok mutlu oluyorum. Okusanız bile. Sonra görüşürüz.