Nora Athena Riddle (mafya hikayesi)

Bölüm-13

Evin kapısının önünde sigara içiyordum saat 00.38'di.Bana 1 hafta süre vermişti.Bir seçim yapıp ona gidecektim.Peşime adam takacak kadar güçlü olmadığını bilsem bir an bile durmaz Pansy'i de alıp giderdim buradan.
Pansy'i bırakma düşüncesi aklımdan bir an bile geçmiyordu ama Athenayı da bırakmak istemiyordum.Sözler vermiştim ve yaptığım onca şeyin yalan olduğunu düşünecekti.Bunları düşünmesi umrumda değildi benden nefret edecekti, hayatı boyunca kötü hatırlayacaktı.

Sigarayı yere atıp söndürdüm ve eve girdim.
Yukarı çıktım ve adımlarım ilk Pansy'nin odasına yöneldi.Uyumadığını biliyordum.
Tıklatıp kapıyı yavaşça açtım.

Draco:Bebeğim?

Pansy:Uyuyamadım

Draco:Bekle üzerimi değiştirip geleyim o zaman

Kafasını olumlu anlamda salladı ve odadan çıktım.

Korkuları vardı.Yalnız kalma korkusu ve travmaları da vardı.Babamın bıraktıkları.

Üzerimdeki gömleği çıkarıp yere bıraktım ve pantolonumu sadece gri eşofmanımla değiştirdim.Üzerime tişört giymemiştim.Sadece telefonumu alarak tekrar odasına döndüm.
Kapıyı kapattım ve içeri girdim.

Pansy:Uykum gelmiyor

Olanları anlattırana kadar uyumayacağına emindim.Her şey daha da kötüye gidecekti.Ne benden nefret etmesini ne de mutluluğunun bölünmesini istemiyordum.

Pansy:Ne söyledi babam?

Beklenen soru.

Draco:Boşver önemsiz.

Pansy:Draco söyle lütfen.

Yatağına oturdum.O da karşıma oturup ellerimi tuttu.Bunun beni rahatlattığını düşünüyordu.Normal zaman da olsa rahatlardım ama şuan kafamı hiç bir şey toparlayamazdı.İlk kez içimden ağlamak bile gelmişti.

Draco:Konuşmak istemiyorum.

Pansy:Of hadi anlat-

Lafını yarıda kestim ve ellerimi çekip konuşmaya başladım.

Draco:Athenayla aranda seçim yapmamı istiyor Pansy ve benim yapacak hiç bir şeyim yok.Başka bir şeyler yapmayı teklif ettim kabul etmiyor.Senden asla vazgeçemem ama hayatımda ilk kez onun gibi birini bulmuşken zarar verip mutluluğumu da bozmak istemiyorum.Kendimi öldüreceğim en azından aradan çekilmiş olurum ne yapıyorsa kendi yapar ben bu vicdan azabıyla yaşamaktan yoruldum.Her şeyden yoruldum.Sen biliyor musun bunların ne kadar zor olduğunu? Kalpsiz olmak,mafya olmak,her gün yeni birilerini öldürmek,suçsuz da olsa babamın hırsı yüzünden insanlara zarar vermek.Biliyor musun nasıl hissettiriyor? Emin ol bilseydin sende yaşamak istemezdin.
Senden başka kimsem yok.Kimsenin beni sevmesi için bir neden de yok olsa bile babam her gün bunları yok ediyor.

Her söylediğim cümlede bir göz yaşını serbest bırakmıştı.Sessizce konuşmamı bitirmemi bekledi ve sustuğum anda kollarını bana sardı.

Pansy:Ne yapmış sana böyle abi? Ben ne olursa olsun senden nefret etmeyeceğim.Ayrıca kendini falan da öldürmeyeceksin asla bir daha böyle bir şey düşünme.

Sessiz kalmaya devam ettim.Kendimi öldürmeyeceğimin sözünü vermeyecektim.Kardeşim'i üzmektense bunu yapmayı da tercih ederdim.
Kollarından tutup kendimden ayırdım.

Draco:Hadi uyuman gerekiyor geç oldu

Pansy:Bu halde işe mi gideceksin yarın?

Yüzümü buruşturdum.Belli etmemeliydim.

Draco:Ne varmış halimde?

Pansy:İyi değilsin Draco

Draco:Gayet iyiyim düşünme sen uyu hadi