może zawsze się tak czułaś ale nigdy się nad tym nie rozczulałaś
nigdy dłużej się nad tym nie zastanawiałaś
w samotności więcej myślałaś
w samotności łatwiej było ci dostrzec siebie
w jaki ohydny sposób do tej pory żyłaś
pozwalając im przejąć kontrolę nad całym twym umysłem
zrozum że nie robisz nic złego
wybierając siebie ponad wszystko
rozliczyłaś się z tego wszystkiego
każda łza do łzy każdy uśmiech do uśmiechu
i gdy już w końcu odetchnęłaś
nieśmiały głos rozbrzmiał choć nikt nigdy go nie słyszał
duma mnie rozpierała
wyglądałaś jakbyś już niczego więcej nie potrzebowała
aż skończyła się dobra passa
i zatrzymały cię czerwone światła
CZYTASZ
opinia publiczna
PoesíaDrodzy Państwo, nasz świat jest czarno-biały na ścianach wisiały zdjęcia ludzi oni nigdy nie będą wiedzieć kim jesteś po co tyle się starać skoro wszystko oddasz śmierci •jesień 2023 Julianna tomik autorskiej poezji płynącej prosto z serca♡
