"နွေဦး နင်ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ငါ လုပ်စရာတွေရှိလို့ မလိုက်တော့ဘူး နင်တို့ဘာသာသွားလိုက်တော့လေ"
"အော်..အေး၂"
နွေဦးဟာ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပြီး နည်းနည်းစိတ်ပြေသွားရန်အတွက် ရေမိုးချိုးကာ အဲကွန်းဖွင့်ပြီး အခန်းထဲမှာပဲ နွေးနွေးထွေးထွေး self study လုပ်လိုက်ပါတယ်။ ညနေသက်ထားပြန်ရောက်တော့..
"နွေဦး? ကိုယ်ပြန်လာပြီနော်"
"အင်း"
"ဘာလုပ်နေလဲ?"
"..."
"ပြန်မဖြေချင်ဘူးပေါ့"
"အင်း"
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိမှာပေါ့"
"ကိုယ်ဘာလုပ်မိလို့လဲ"
"ကဲ... ကျွန်မစာလုပ်နေတယ်၊ အနှောက်အရှက်မပေးပါနဲ့"
"ဟုတ်ပါပြီ ကိုယ်ကမင်းအတွက် အနှောက်အရှက်ပုံစံမျိုးဖြစ်သွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်"
"..."
သက်ထားလဲ ရေမိုးချိုးပြီးလုပ်စရာရှိတာလုပ် ဝယ်စရာရှိတာဝယ်ပြီး ညစာလုပ်ထားလိုက်ပါတယ်
"နွေဦးလေးရေ... ညစာမစားတော့ဘူးလား"
"ကျွန်မဘာသာစားချင်စားမယ် မစားချင်မစားဘူး"
"ဟော ဘာလို့ကိုယ့်ကို စိတ်ကောက်နေတာလဲ"
"စ-စိတ်မကောက်ပါဘူး"
"ဒါဆိုလူကိုဘာလို့ မာမာတင်းတင်းဆက်ဆံနေတာလဲ"
"အ-အဲ့တာက.."
"ကိုယ်ဘာလုပ်မိထားလို့လဲ ကိုယ့်ကို တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး"
"ကိုယ်လုပ်ထားတာကို သိမှာပေါ့"
"ဟော... ကိုယ်ဘာလုပ်မိထားလဲ?"
"သိဘူး ကိုယ်လုပ်တာကိုယ်ပဲသိတယ်"
"ဟာ.."
"ပြီးလူကို..အဲ့နာမည်ကြီးပဲခေါ်နေတယ်... မနေ့ကပြောထားတဲ့ဟာ"
"ဒါဆို... ကိုယ့်ကိုလဲ "မောင်" လို့ခေါ်နိုင်မလား"
"..."
YOU ARE READING
အနမ်းတစ်ပွင့်🌹
Romanceလောကကြီးကရှုပ်ထွေးတယ် ဘယ်အရာမှတရားမျှတမှုဆိုတာမရှိဘူး ဒါပေမဲ့ မင်းနဲ့အတူဖြတ်သန်းနိုင်ရမယ်ထင်ထားတာ မင်းငါ့ကို လှည့်စားခဲ့တယ်
