Kendi isteğiyle doğuya görev yapmaya giden bir doktor abisinin asker arkadaşlarıyla aynı binada yaşamaya başlar. Olayların nasıl ilerleyeceğini görmek için Şırnak'a ilk adım isimli bölümden okumaya başlayabilirsiniz.
Not; Kitap tamamen hayâl ürünüd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi giyinip saçlarımı taradım.
Çantama kredi kartımı, paramı ve anahtarımı koyup kapattım. Sehpanın üzerinde duran telefonumu alıp Efe'yi aradım.
"Efendim?"
"Çıktınız mı?"
"Şimdi çıkacağız, çık sende."
"Tamam."
Telefonumu da çantanın içine koyup odadan çıktım. Botlarımı ayağıma geçirip kapıyı kapattım.
Dışarı çıktığımda gördüğüm dört yüze gülümseyip "Günaydıın," dedim.
Alp gözlerini üzerimde gezdirdi. "Hava çok soğuk baksana şimdiden buz gibi olmuşsun. Çık mont al gel."
"Hastane sıcaktır canım, hadi gidelim."
Hızlıca arabaya bindim.
***
Öğle molasını bitirmiştik bile ama ben en fazla beş dakika durduğum için yemek yiyememiştim.
İçimi okumuş gibi Sena konuşmaya başladı. "İsterseniz hemen inin kafetaryaya. Bir şeyler yersiniz. Biraz idare edebilirim sizi."
"Sen?" diye sordum ona. "Ben sabah yedim hocam. Acıkmadım hâlâ."
Ona bakıp tebessüm ettim. "Çok teşekür ederim. Numaram masanın üzerindeki kartta yazıyor acil bir şey olursa ararsın. En geç 15 dakikaya burada olacağım."
Bir şey demeden gülümseyince bende telefonumu alıp aşağı indim.
"Kolay gelsin, bir tane sade poğaça bir tane de su alabilir miyim."
"Hemen getiriyorum."
"Yeşil çay var mıydı?"
"Var, ondan da vereyim mi?"
"Evet."
Parayı masanın üzerine bırakıp su ve poğoçanın olduğu poşeti aldım. Yeşil çayı da diğer elime alıp "Kolay gelsin," dedim.
"Sağolun."
Poğoçanın yarısını yiyip Yeşil çayımı bitirdim. Odaya dönmek için ayağa kalkmışken elimde titreyen telefonla durdum.
'Sarp Arıyor...'
"Efendim?"
"Napıyorsun?"
"Kafetaryadaydım, bi şeyler yedim. Sen ne yapıyorsun? Daha doğrusu siz ne yapıyorsunuz?"
