~save me my darling~ //Jeongin//

//10//

İyileşme sürecim 1 hafta sürdü. Jeongin bu süreçte yanımdan hiç ayrılmadı. Abileri ise durmadan beni ziyarete geldi. Şuan evimdeydim. Sam o olaydan sonra gitmek zorunda kalmış. Yine evde tek başıma kaldım diye düşünürken kapı çaldı. Kapıyı açmak için gittim. Kapıda gördüğüm kişi babamdı. Onu görmek içimdeki siniri artırmış olsa da bunu dışarı vurmadım. Bana sarılmak için kollarını açtığında geriye çıktım.

Baba: babacım bak ben geldim. Söz verdiğim gibi seni de almaya geldim.

Eun: beni alamazsın. Senle gelmek istemiyorum

Dona kaldı. Bu cevabı beklemiyordu.

Baba: kızım yapma gerçekten gitmem gerekiyordu. Hadi bırak içeriye gireyim de konuşalım he?

Aralık olan kapıyı tamamen açtım ve arkamı dönüp salona gittim. Babam ayakkabılarını çıkardı ve içeri girdi. Ben honey'i kucağıma almış severken Babam karşıma oturdu.

Baba: kızım ben üzgünüm ama o gün gitmem lazımdı. Çünkü senin annenden alacaktım ama önce bir ev bulmam ve işler biraz yoluna koymalıydım.

Eun: peki Baba ben senin gittiğin gün ölseydim bunu da mezarın başında söyleyecek miydin?

Baba: tanrı korusun ( arkadaşlar hristiyanlar ondan böyle dedim) kızım ne biçim laf o?

Sinirden tırnaklarımı elimin içine batırmış babama bakıyordum. En sonunda sinirle ayağa kalktım.

Eun: SEN GİTTİKTEN SONRA O PSİKOPAT KARIN BENI ÖLDÜRMEYE ÇALIŞTI BE!!

Babam bana hem korku dolu hem de şaşkın gözler ile bakıyordu.

Baba: nasıl böyle birsey olabilir?

Eun: BENIM ARKADAŞIM OLMASAYDI SENIN KARIN BENI DELIK DEŞİK EDİCEKTİ BE! SEN BENLE DALGA Mİ GEÇİYORSUN!?

Baba: kızım lütfen saki-

Eun: HAYIR EFENDIM SAKIN OLMUYORUM. PİSLİĞİN TEKİSİN BE ADAM! BEN ÖLSEM YANIMDA SEN YOKSUN BIRDE GELIP BANA " SENI ALICAM" DIYIYORSUN! ORDAN SALAĞA MI BENZİYORUM BABA! YUZUME IYI BAK ISTERSEN!!!

Kapı çalınca kapıya doğru şaşkın bir şekilde baktım. Kapıyı açtım ve önümde jeongin vardı.

Jeongin: eunnie herşey yolunda mı? Girmem de bir sakınca var mı?

Galiba sesim dışarıya çıkmış.

Eun: tabikide gel jeongin

Kapıyı sonuna kadar açtım ve jeongin içeri girdi. Babamı görünce selam maksadıyla eğildi.

Jeongin: merhabalar ben kızınızın arkadaşı yang jeongin.

Baba: hoşgeldin genç adam. Anlaşılan kızımı ben yokken bir kaç talihsiz olaydan kurtarmışsın. Sana minnettarım

Jeongin'in utandığı suratından belli oluyordu.

Jeongin: teşekkür ederim ama gerek yok.

Eun: neyse biz konumuza dönelim. Baba ben senle hiç bir yere G-E-L-M-İ-Y-O-R-U-M

Baba: kızım bunu bana yapma lütfen

Eun: hayır Baba ben burda o kadar acı çektiysem ve sen sırf "iş" için beni görmezden geldiysen kusura bakma ben senle gelmiyorum ki böyle bir zorunluluğum da yok. Reşitim

Jeongin sadece durmuş ben ve babamı izliyordu.

Baba: peki zorlamayacağım. Ben gidiyorum eun. Eğer birşeye ihtiya-

Eun: seni aramama gerek yok. Jeongin bana o konuda da yardım eder. Hadi şimdi evden çık.

Sustu. Sadece kalktı,ayakkabılarını giydi ve kapıyı kapatıp çıktı.

☆Jeongin bakış açısı☆

Eun'a baktığımda gözleri dolmuştu. Ayağa kalktım ve yanına oturdum.

Jeongin: iyi misin?

Bana baktığında artık göz yaşları firar etmişti. Kafasını tutup omzuma yasladım. Ağlıyordu. Genelde az ağladığına tanık olurdum.

Jeongin: shh geçti canım benim.

Eun: bu adam beni delirtmek istiyor Jeongin. Neden beni bir psikopat ile ölüme terk ettikten sonra gelip bana böyle söylüyor?

Jeongin: tamam bosver canım. Takma gitsin.

Eun: uykum var jeongin.

Jeongin: o zaman uyuyabilirsin eunnie

Kafasını omzumdan çektim. Normal bacaklarımı uzatarak oturdum ve eun kucağıma geldi. Sonrasında ise gözlerini kapatıp uyudu. Bir süre telefonumla gezindim. Sonrasında eun'a bakınca istemsizce yüzüm kızarmıştı. Sevdiğim kızın bu şekilde kucağımda yatması bile beni mutlu etmeye yetti. Ona açıldığım da... umarım oda beni seviyor olur...