Vallen en Opstaan

Proloog

Proloog

Ik lag op bed en keek naar het plafond. Inmiddels de derde dag dat ik er zo bij lag. Ik ging er alleen uit als het noodzakelijk was. Het feit dat Daley begon te daten met Candy deed me meer pijn dan ik ooit had gedacht.

Hij had me hoop gegeven, dat mij zou laten geloven dat hij hetzelfde voor mij voelde, maar dat was duidelijk niet zo. We kenden elkaar vanaf kleins af aan en hij was mijn beste vriend.

Terwijl ik op mijn bed lag, pakte ik mijn telefoon en las wat oude berichten tussen Daley en mij.

"Hey mop!"

"Welterusten schat"

"Je zag er weer goed uit vandaag. Gespot op de tribune ;)"

"Waarom moest hij dit appen als het niet wederzijds was? Waarom moest hij dit doen? Allemaal valse hoop. Hij speelde met mijn gevoelens." Dacht ik bij mezelf en begon de momenten te herinneren die we samen hadden.

-Nieuwjaarsavond-

We stonden met onze vrienden keihard mee te zingen en te dansen. Plotseling voelde ik een hand op mijn heup die mij dichter tot zich trok, ik keek om en zag dat het Daley was. Hij stond achter me en trok me nog dichter naar zich toe terwijl we bleven dansen, hij kuste mijn nek en danste met mij.

-De Klassieker-

Het was een moeilijke wedstrijd, het was de tweede helft en het was nog steeds 0-0. Ik ben naar de ArenA gegaan om hem te steunen voordat ik de volgende dag weer naar Amerika vertrok. Hij had kaarten geregeld voor mij en zijn vrienden. In de 83ste minuut scoorde Ajax hun eerste doelpunt. Een assist van Siem naar Daley. Hij vierde zijn doelpunt en rende naar onze plekken en wees naar mij.

Bij de gedachtes van deze momenten stroomden de tranen weer over mijn gezicht. Ik was in de war, bij alles wat er op dit moment speelde. Starend naar het plafond zat ik te denken om het er met hem te over hebben sinds we elkaar niet hadden gesproken, laatste keer was bij mijn welkom thuis feestje toen hij met Candy kwam. Voordat ik naar hem toe ging stuurde ik hem nog een app. Ik moest dit echt even kwijt, het bleef maar in mijn hoofd dwarrelen.

Alessa Martens:
"Kunnen we afspreken?"

Na een tijdje antwoordde hij:

Daley Blind:
"Tuurlijk, wanneer?"

Alessa Martens:
"Kan ik over een half uur komen?"

Daley Blind:
"Ja, tot zo!"

Het heeft me een tijdje geduurd voordat ik met de auto naar Oud-Zuid reed. Ik drukte op de bel, mijn hart klopte als een gek en begon spijt te krijgen dat ik hier stond. Ik liep naar binnen en Daley was op zijn playstation FIFA aan het spelen.

"Oh hey Less, hoe gaat het?" Zei hij toen hij mij binnen zag komen lopen. Hij stopte niet totdat ik voor de TV ging staan.

"Less, kan je alsjeblieft aan de kant. Ik sta op het punt om te winnen van Perry!" Riep hij geïrriteerd. De tranen in mijn ogen merkte hij op en snel pauzeerde hij het spel.

"Alessa wat is er? Ben je oke?" Hij stond op van de bank en wilde mijn kant op lopen maar ik deed een stap op zij.

"Hoe lang is dit aan de gang... Tussen jou en Candy?" Vroeg ik zachtjes starend naar de grond.

"Iets meer dan een maand.." Zei hij, wetend dat dit de reden was dat ik zo verdrietig was.

"En wat zijn al die dingen dat je tegen mij hebt gezegd? Dat je met een meisje zoals mij wilt daten, dat je me miste toen ik in Amerika zat? Waren dat allemaal leugens?"

Ik kon door gaan maar ik stopte even en keek hem recht in zijn ogen aan terwijl de tranen over mijn gezicht stroomden. Hij voelde zich slecht om mij zo te zien sinds hij de reden was voor mijn tranen.

"Nee, Aless, ik..."

"Je gaf me elke keer die aandacht; je vertelt je vrienden dat ik alleen van jou ben.. Was je een spelletje aan het spelen?"

"Nee, tuurlijk niet. Dat zou ik nooit doen! Ik hou van je, geloof me, maar het is dat ik niet wil verpesten wat we hadden."

Ik werd boos, omdat alles waar ik aan kon denken was dat het gewoon een stom excuus was.

"Ja tuurlijk... Weet je wat; wat ik dacht dat we hadden was waarschijnlijk allemaal in mijn hoofd. Vergeet alles." Zei ik en liep naar de voordeur. Net wanneer ik de deur opende, pakte Daley mijn arm.

"Je was meer dan een beste vriendin voor me maar ik moest je los laten toen je naar Amerika ging dus heb ik dat gedaan. Maar er was een periode dat ik met jou wilde zijn."

Ik trok mijn hand weg en keek hem niet aan.

"Nou, je bent er duidelijk overheen.." Zei ik in tranen en liep weer naar mijn auto.

Ik zat in de auto en huilde het uit, mijn hart was gebroken. Wetend dat hij hetzelfde had gevoeld, maakte alles nog erger. Ik had besloten om dit alles maar te vergeten inclusief meneer Blind. "Het was waarschijnlijk een domme crush." Ook al wist ik dat mijn gevoelens voor Daley meer dan dat waren.