Vallen en Opstaan

- 4 -

Hoofdstuk 4

Langzaam opende Alessa haar ogen. Ze wilde rechtop zitten maar haar hoofd bonkte zo erg dat ze maar bleef liggen. De felle zon scheen recht in haar gezicht. Ze keek in de kamer en realiseerde dat het niet haar kamer was. Op het nachtkastje lag een papiertje, een glaswater en twee paracetamol's.

Neem dit in! Ben zo terug met ontbijt :).

Alessa probeerde na te denken. Met wie was ze mee gegaan? Het enige wat ze nog wist was dat ze terug was gegaan naar het feest en een drankje bestelde bij de bar. Ze nam de paracetamol's in en besloot om uit bed te gaan. Toen ze de dekens van haar af sloeg zag ze dat ze een t-shirt aan had die veel te groot was. Ze keek er even naar en herkende het... het was Daley zijn t-shirt. Gelijk begon ze in paniek te raken, ze hadden het toch niet gedaan? Ze keek rond in de kamer en zag haar jurk netjes over de stoel heen hangen en haar hakken ernaast.

Niet veel later kwam Daley de kamer ingelopen. "Hey." zei hij voorzichtig. Alessa glimlachte en ging op het rand van het bed zitten.

"Hoe voel je je?" vroeg hij terwijl hij een doos met dontus uit de plastic zak haalde.

"Vreselijk. Wat heb ik gedaan?" vroeg ze. Daley probeerde zijn lach in te houden. "Ik denk niet dat je dat wil weten."

Alessa liet zich achterover vallen. "Ooooh nee toch niks ergs."

"Je stond op de bar te dansen." zei Daley. "Eigenlijk was je aan het twerken."

Ze schoot omhoog en keek Daley met grote ogen aan. Hij keek serieus en Alessa sloeg haar handen voor haar gezicht.

"Grapje." grijnsde Daley. "Je hebt te diep in het glaasje gekeken. Ik heb je meegenomen naar het hotel. Ik vroeg nog op welke verdieping je sliep maar je wist het niet meer dus heb ik je maar naar mijn kamer meegenomen. Hoop niet dat je het erg vind."

Alessa schudde haar hoofd wat ze niet had moeten doen want ze voelde het gelijk weer bonken als een gek. "Nee hoor, had bij een wild vreemde wakker kunnen worden. Thanks Dal."

Daley glimlachte en pakte een donut. "Mag je dit wel?" vroeg Alessa terwijl ze een hap nam.

"Waarom niet?"

"Voetballers mogen toch niet snoepen? Jullie mogen toch alleen maar een cracker of banaan."'

Daley begon te lachen. "Het mag wel alleen niet te vaak." Alessa knikte begrijpelijk.

"Heb je iets op de planning staan vandaag?" vroeg Daley terwijl hij de doos opruimde. Beiden hadden ze twee donuts gehad.

Alessa dacht even na. "Telt slapen ook als planning?" zei ze met een grote grijns op haar gezicht.

Daley schudde lachend zijn hoofd. "Zin om naar L'Aquarium te gaan?" Alessa knikte en stond op om haar jurk en hakken te pakken.

"Ik ga dan maar even omkleden dan breng ik je shirt straks weer terug." zei ze en liep naar de deur.

"Hou maar."

"Bedankt Dal." zei ze nogmaals en glimlachte. Ergens voelde het goed om weer normaal te kunnen praten met Daley, blijkbaar had het zo moeten zijn.